Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 26 lipca 2023 r., sygn. I SA/Gd 464/23

Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Przasnyski, Sędziowie Sędzia NSA Elżbieta Rischka (spr.), Sędzia WSA Irena Wesołowska, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Claudia Kozłowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 26 lipca 2023 r. sprawy ze skargi Syndyka masy upadłości dłużnika P. G. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku z dnia 7 marca 2023 r., nr 2201-IOV-1.623.5.2022/02/10, 2201-IOV-1[1].623.3.2022/02/10 w przedmiocie odmowy uchylenia decyzji ostatecznej w sprawie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od lutego do grudnia 2017 r. i od stycznia do lipca 2018 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną do sądu decyzją Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Gdańsku (dalej: Dyrektor IAS lub organ odwoławczy), działając na podstawie art. 233 § 1 pkt 1 w zw. z art. 220 § 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. (t.j. Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 ze zm.) Ordynacja podatkowa (dalej: O.p.), po rozpatrzeniu odwołania od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w Malborku (dalej: Naczelnik US lub organ I instancji) z 27.09.2022r. wydanej dla P. G. (dalej: podatnik, strona), odmawiającej uchylenia decyzji ostatecznej Naczelnika US z dnia 31.12.2021 r. w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od lutego do grudnia 2017r. i od stycznia do lipca 2018r., w związku z brakiem istnienia przesłanki określonej w art. 240 §1 pkt 5 O.p., utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.

W uzasadnieniu Dyrektor IAS wskazał, że Naczelnik US 31.12.2021r. wydał dla podatnika decyzję w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne miesiące od lutego 2017r. do lipca 2018r. Decyzja została uznana za doręczoną 15.01.2022r. Strona nie wniosła odwołania od ww. decyzji - tym samym ww. decyzja Naczelnika US stała się decyzją ostateczną.

Pismem z 14.07.2022r. Pełnomocnik podatnika wystąpił z wnioskiem o wznowienie postępowania zakończonego ww. decyzją ostateczną, powołując się na art. 240 §1 pkt 5 O.p., tj. pojawienie się nowych dowodów istniejących w chwili wydania decyzji, a nieznanych organowi podatkowemu w postaci dowodów zapłaty przez podatnika faktur VAT. Do wniosku o wznowienie postępowania, Pełnomocnik Strony przedłożył wymienione w treści pisma dowody wpłaty KP wystawione przez S Sp. z o.o. i S1 Sp. z o.o., stanowiące załączniki nr 3-11. Strona stwierdziła, że załączone dokumenty są dowodami, "(...) które nie były brane pod uwagę w toku postępowania podatkowego, a które jak wynika z datacji załączonych dokumentów i treści faktur VAT wówczas istniały. Aktualnie po ich odnalezieniu zasadnym jest zatem wznowienie postępowania podatkowego i następnie dokonanie merytorycznej oceny nowych dowodów".