Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 11 lipca 2023 r., sygn. II SA/Bd 374/23

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Joanna Janiszewska - Ziołek Sędziowie sędzia WSA Katarzyna Korycka (spr.) sędzia WSA Jerzy Bortkiewicz po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 11 lipca 2023 r. sprawy ze skargi B. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lutego 2023 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] stycznia 2023 r. nr [...] Burmistrz [...] nad N. odmówił skarżącej B. B. przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania opieki nad niepełnosprawnym mężem R. B., uzasadniając to: niespełnieniem w sprawie przesłanki, o której mowa w art. 17 ust. 1b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 615 ze zm., dalej jako "uśr"), ponieważ na podstawie orzeczenia o znacznym stopniu niepełnosprawności, którym legitymuje się mąż skarżącej, nie da się ustalić daty powstania u niego niepełnosprawności, a ustalony stopień datuje się od [...] listopada 2022 r.; oraz zaistnieniem negatywnej przesłanki z art. 17 ust. 5 pkt 2a (prawidłowo: pkt 2 lit. a) uśr, ponieważ wymagający opieki R. B. pozostaje w związku małżeńskim ze skarżącą, a skarżąca nie legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności.

Po rozpatrzeniu odwołania od powyższej decyzji - w którym to skarżąca zwróciła uwagę na ciężki stan zdrowia męża i podniosła, że z powodu opieki nad nim nie może podjąć żadnej pracy – Samorządowe Kolegium Odwoławcze (SKO) decyzją z dnia [...] lutego 2023 r. nr [...] utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję organu I instancji. Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie organ odwoławczy w pierwszej kolejności wskazał, że odmowa przyznania świadczenia przez organ I instancji na podstawie art. 17 ust. 1b uśr z uwagi na moment powstania niepełnosprawności u osoby niepełnosprawnej jest nieprawidłowa i niweczy skutki wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 października 2014 r. sygn. akt K 38/13. Niemniej jednak Kolegium uznało, że skarżąca nie spełnia wszystkich warunków ustawowych uprawniających do przyznania wnioskowanego świadczenia. Wyjaśniło przy tym, że świadczenie to nie może być bowiem traktowane jako zastępcze źródło dochodu i nie przysługuje za samą tylko opiekę, lecz za zaistnienie bezpośredniego i ścisłego związku pomiędzy rezygnacją z zatrudnienia albo jego niepodejmowaniem a sprawowaną opieką. W zaistniałym stanie faktycznym natomiast, jak wynika z akt sprawy, skarżąca nigdy nie była zatrudniona (jej staż pracy wynosi 0) i podejmowała ona jedynie prace sezonowe w ogrodnictwie, sadzie i lesie, przy czym nie zostało to poparte żadnymi dokumentami. Wobec tego SKO uznało, że na podstawie zgromadzonych dokumentów stwierdzić należy, że skarżąca nigdy nie podejmowała zatrudnienia i w związku z tym, że w sprawie brak jest ścisłego związku pomiędzy sprawowaną przez skarżącą opieką nad mężem, a niepodejmowaniem przez nią zatrudnienia – co uniemożliwiło tym samym przyznanie jej wnioskowanego świadczenia.