Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 6 lipca 2023 r., sygn. II SA/Bk 309/23

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Elżbieta Lemańska (spr.), Sędziowie sędzia WSA Grzegorz Dudar, asesor sądowy WSA Barbara Romanczuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na posiedzeniu niejawnym w dniu 6 lipca 2023 r. w trybie uproszczonym sprawy ze skargi M.K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Białymstoku z dnia 2 marca 2023 r. nr 406.122/E-10/26/23 w przedmiocie odmowy umorzenia nienależnie pobranego świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą jej wydanie decyzję Prezydenta Miasta Białegostoku z dnia 9 stycznia 2023 roku znak 000581/541/01/2023

Uzasadnienie

I. Zaskarżoną decyzją z 2 marca 2023 r. nr 406.122/E-10/26/23 Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Białymstoku utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta Białegostoku z 9 stycznia 2023 r. znak 000581/541/01/2023 w przedmiocie odmowy umorzenia kwoty nienależnie pobranego świadczenia pielęgnacyjnego wraz

z odsetkami za opóźnienie w łącznej kwocie 26.932, 90 zł (23.652 zł nienależnie pobranego świadczenia pielęgnacyjnego oraz 3.280, 90 zł odsetek za opóźnienie).

Decyzje wydano w następującym stanie faktycznym i prawnym sprawy.

II. 1. Decyzją z 21 listopada 2018 r. nr 024393/SP/11/2018, zmienioną decyzją z 14 grudnia 2021 r. nr 014993/SP/12/2021 M. K. (dalej: skarżący) miał przyznane prawo do świadczenia pielęgnacyjnego w celu sprawowania opieki nad osobą niepełnosprawną – córką A. K. - od 1 listopada 2018 r. do bezterminowo.

2. W dniu 15 maja 2022 r. do Ośrodka Pomocy Rodzinie w Białymstoku wpłynęła informacja od pracownika socjalnego z Zespołu Pracowników Socjalnych nr 4 w Białymstoku z prośbą o weryfikację ww. prawa. Zmianie miała ulec sytuacja rodzinna skarżącego, która spowodowana była zaprzestaniem sprawowania osobistej opieki nad niepełnosprawną starszą córką.

W trakcie wywiadu środowiskowego uzyskano oświadczenie skarżącego z 10 czerwca 2022 r., w którym wskazał, że starsza córka A. K. od 2 lat mieszka u jego mamy – W. K., z powodu konieczności sprawowania przez niego opieki nad młodszą córką – U. K., z którą musi jeździć do szpitali na terenie kraju, gdyż traci ona wzrok. Stwierdził także, że opieka jego matki nad starszą córką nie ma charakteru stałego