Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 20 czerwca 2023 r., sygn. II SA/Ol 429/23

Zabezpieczenie społeczne

Dnia 20 czerwca 2023 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Ewa Osipuk Sędziowie sędzia WSA Alicja Jaszczak-Sikora asesor WSA Grzegorz Klimek (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 20 czerwca 2023 roku sprawy ze skargi D. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Elblągu z dnia [...] nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji; 2. zasądza od organu Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Elblągu na rzecz strony skarżącej kwotę 497 (czterysta dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 13 marca 2023 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze (Kolegium), działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2022 r. poz. 2000k.p.a.), art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 615 – u.ś.r.), po rozpatrzeniu odwołania D.M. (skarżąca, strona) od decyzji Prezydenta Miasta E., z upoważnienia którego działał Dyrektor Departamentu Świadczeń Rodzinnych (organ pierwszej instancji) z dnia 29 listopada 2022 r. rozstrzygającej o odmowie przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania opieki nad niepełnosprawnym: W.M., utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję organu pierwszej instancji w całości.

Zakwestionowana decyzja została wydana w następujących okolicznościach faktycznych sprawy:

Decyzją z dnia 29 listopada 2022 r. organ pierwszej instancji odmówił D.M. przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania opieki nad niepełnosprawnym W.M. W uzasadnieniu decyzji organ wskazał m.in. z akt sprawy wynika, że W.M. legitymuje się orzeczeniem Lekarza Orzecznika ZUS z dnia 14 stycznia 2022 r. Orzeczono o całkowitej niezdolności do pracy do [...] listopada 2022 r. i niezdolności do samodzielnej egzystencji do [...] listopada 2022 r. Zgodnie z art. 17 ust. 1b u.ś.r. świadczenie pielęgnacyjne przysługuje, jeżeli niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała: 1) nie później niż do ukończenia 18. roku życia lub 2) w trakcie nauki w szkole lub szkole wyższej, jednak nie później niż do ukończenia 25. roku życia. Na podstawie powyższego artykułu organ realizujący świadczenia rodzinne orzekł o nieprzyznaniu prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, ponieważ osoba wymagająca opieki nie spełnia kryterium wieku określającego moment powstania niepełnosprawności. Z akt sprawy wynika, że strona jest uprawniona do emerytury, którą pobiera na podstawie decyzji ZUS z dnia 3 lipca 2020 r. Zgodnie z przepisem art. 17 ust. 5 pkt 1 lit. a u.ś.r., świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje opiekunom osób niepełnosprawnych, jeśli mają oni ustalone prawo m.in. do emerytury, renty, renty rodzinnej z tytułu śmierci małżonka przyznanej w przypadku zbiegu prawa do renty rodzinnej i innego świadczenia emerytalno-rentowego, renty socjalnej, zasiłku stałego. Okoliczności sprawy są w tym zakresie bezsporne. Cechą wspólną, relewantną osób, które w oparciu o przepisy ustawy o świadczeniach rodzinnych mają otrzymać wsparcie w postaci świadczenia pielęgnacyjnego jest to, że nie uzyskują żadnych dochodów decydując się na sprawowanie opieki nad niepełnosprawnym. Ponadto na podstawie art. 17 ust. 5 pkt 2 lit. a u.ś.r. świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje, jeżeli osoba wymagająca opieki pozostaje w związku małżeńskim, chyba że współmałżonek legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. Z akt sprawy wynika, że opieka jest sprawowana samodzielnie od 2018 r. Organ realizujący świadczenia rodzinne nie neguje faktu, iż W.M. jest osobą wymagającą opieki, jednakże odmowę przyznania świadczenia pielęgnacyjnego wywodzi z przesłanek, o których mowa w art. 17 ust. 1b, ust. 5 pkt 1 lit. a i ust. 5 pkt 2 lit. a u.ś.r.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00