Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 14 czerwca 2023 r., sygn. II SA/Gd 1008/22

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Górska Sędziowie: Sędzia WSA Magdalena Dobek – Rak (spr.) Asesor WSA Wojciech Wycichowski Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Aleksandra Głowacka po rozpoznaniu w dniu 14 czerwca 2023 r. w Gdańsku na rozprawie sprawy ze skargi S.G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Słupsku z dnia 28 września 2022 r. nr SKO.421.574.2022 w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie

S. G. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Słupsku z 28 września 2022 r., nr SKO.421.574.2022, którą utrzymano w mocy decyzję Burmistrza Czerska, w imieniu którego działał Koordynator ds. Świadczeń Socjalnych Centrum Usług Społecznych w Czersku, z 13 czerwca 2022 r., nr SŚR.5231.ŚP.001545.06.2022, o odmowie przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością opieki nad osobą niepełnosprawną.

Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym

i prawnym:

S. G. złożyła do Centrum Usług Społecznych w Czersku wniosek o przyznanie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością opieki nad niepełnosprawnym mężem R. G..

Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, że mąż skarżącej, R. G. (ur. [...] r.) legitymuje się orzeczeniem Powiatowego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w Chojnicach z 6 maja 2022 r. o znacznym stopniu niepełnosprawności. Orzeczenie zostało wydane do 31 maja 2023 r., a ponadto wynika z niego, że nie da się ustalić od kiedy istnieje niepełnosprawność, a ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 19 stycznia 2022 r.

Podczas przeprowadzonego w dniu 8 czerwca 2022 r. wywiadu środowiskowego pracownik socjalny ustalił, iż skarżąca prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z mężem oraz trójką dzieci. Rodzina utrzymuje się z zasiłku chorobowego z KRUS-u, zasiłku rodzinnego, świadczeń 500+, a także zasiłku stałego skarżącej. Jak ustalono, R. G. w grudniu 2021 r. przeszedł chorobę COVID-19, trafił wówczas w stanie ciężkim do szpitala, w którym przebywał (w stanie śpiączki) od 22 grudnia 2021 r. do 15 stycznia 2022 r. W wyniku przebytej choroby mąż skarżącej doznał powikłań w postaci problemów sercowo-naczyniowych. Podczas wywiadu R. G. wyjaśnił, że często ma szybsze nierówne bicie serca, bóle w klatce piersiowej, przy większym wysiłku fizycznym i kąpieli doznaje duszności. Po wyjściu ze szpitala, mąż skarżącej przebywał w zakładzie opiekuńczo-leczniczym, gdzie przechodził rehabilitację. Pracownik socjalny ustalił, że skarżąca w ramach sprawowanej opieki nad mężem przygotowuje wszystkie posiłki, mierzy mu trzy razy dziennie ciśnienie, pomaga przy myciu i ubieraniu się, robi zakupy, sprząta, pierze, zajmuje się domem, zawozi męża do lekarzy specjalistów, podaje leki. Skarżąca oświadczyła, że nie może podjąć jakiegokolwiek zatrudnienia, ponieważ opieka nad niepełnosprawnym mężem zajmuje jej cały dzień. R. G. potwierdził fakt sprawowania opieki nad nim przez skarżącą. W trakcie wywiadu środowiskowego pracownik socjalny ustalił ponadto, że skarżąca legitymuje się orzeczeniem Powiatowego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w Chojnicach z 14 czerwca 2018 r. o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności. Orzeczenie zostało wydane do 30 czerwca 2023 r., a ponadto wynika z niego, że nie da się ustalić od kiedy istnieje niepełnosprawność, a ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 1 kwietnia 2011 r. W ustaleniach dotyczących odpowiedniego zatrudnienia wskazano pracę w warunkach chronionych.