Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 5 maja 2023 r., sygn. IV SA/Wr 672/22

Zabezpieczenie społeczne

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Tomasz Świetlikowski (sprawozdawca), Sędziowie: Asesor WSA Marta Pająkiewicz-Kremis, Sędzia WSA Alojzy Wyszkowski, po rozpoznaniu w Wydziale IV w dniu 5 maja 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi K. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Legnicy z dnia 6 września 2022 r. nr SKO/RŚ-423/235/2022 w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Przystępując do rozstrzygania, Sąd przyjął stan faktyczny i prawny sprawy jn.

K. S. (dalej: strona, skarżąca) wniosła o przyznanie jej świadczenia pielęgnacyjnego z uwagi na rezygnację/niepodejmowanie zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad niepełnosprawnym

w stopniu znacznym mężem.

Burmistrz Góry (dalej: organ I instancji) - decyzją z 4 lipca 2022 r. - odmówił stronie przyznania ww. świadczenia gdyż niepełnosprawność męża datuje się od 68 roku życia oraz z uwagi na posiadanie przez stronę prawa do emerytury. Stwierdził, że strona nie zrezygnowała z zatrudnienia dla potrzeb sprawowania opieki nad mężem, lecz w związku z przejściem na emeryturę. Uznał, że zakres sprawowanej opieki pozwala na podjęcie przez stronę zatrudnienia. Jako podstawę prawną decyzji podał art. 17 ust. 1, ust. 1b i ust. 5 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 28 listopada 2003 r.

o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2022 r., poz. 615 ze zm. - dalej: u.ś.r.).

Od powyższej decyzji strona złożyła odwołanie.

Decyzją z 6 września 2022 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Legnicy (dalej: Kolegium, SKO) utrzymało w mocy zaskarżoną odwołaniem decyzję. Uznało na wstępie, że stanowisko organu I instancji, dotyczące momentu powstania u męża skarżącej niepełnosprawności, jest nieprawidłowe. Stwierdziło tym samym, że organ dokonał błędnej wykładni art. 17 ust. 1b u.ś.r.