Wyrok WSA w Warszawie z dnia 16 maja 2023 r., sygn. I SA/Wa 718/23

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Łukasz Trochym Sędziowie sędzia WSA Przemysław Żmich asesor WSA Nina Beczek (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 16 maja 2023 r. sprawy ze skargi P. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Warszawie z dnia 5 stycznia 2023 r. nr KOC/6951/Sr/22 w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję i utrzymaną nią w mocy decyzję Prezydenta m.st. Warszawy z dnia 25 października 2022 r. nr 002463/SP/2022.

Uzasadnienie

W dniu 30 sierpnia 2022 r. P. S. złożył wniosek o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia w związku z opieką nad niepełnosprawną żoną A. S. wraz z oświadczeniem o rezygnacji z dniem przyznania mu prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego przyznanego decyzją z 15 marca 2022 r. na okres od 1 stycznia 2022 r. do 31 października 2022 r.

Rozpoznając wniosek, Prezydent m.st. Warszawy decyzją z 25 października 2022 r. nr 002463/SP/2022 odmówił przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego. W uzasadnieniu decyzji wskazał, że świadczenie pielęgnacyjne z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej przysługuje matce lub ojcu, a także innym osobom zobowiązanym do alimentacji, z wyjątkiem osób o znacznym stopniu niepełnosprawności, jeżeli nie podejmują zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad osobą legitymującą się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. Warunkiem nabycia prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu opieki nad osobą niepełnosprawną, zgodnie z art. 17 ust. 1b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2022 r. poz. 615 z późn. zm.), jest fakt, że niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała nie później niż do ukończenia 18 roku życia, lub w trakcie nauki nie później niż do 25 roku życia. Jak ustalono, A. S. legitymuje się orzeczeniem o niepełnosprawności z 19 listopada 2021 r., zgodnie z którym jest sobą niezdolną do samodzielnej egzystencji do 30 listopada 2022 r. Niepełnosprawność istnieje od 59 roku życia. W dalszej kolejności organ I instancji powołał się na stanowisko Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, w świetle którego pomimo wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 października 2014 r., K 38/13 przepis art. 17 ust. 2b ustawy o świadczeniach rodzinnych nie został zmieniony przez ustawodawcę, dlatego organ przepis ten ma obowiązek stosować. Organ wskazał ponadto, że P. S. ma ustalone prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego przyznanego decyzją z 15 marca 2022 r. na okres od 1 stycznia 2022 r. do 31 października 2022 r. na podstawie ustawy z dnia 4 kwietnia 2014 r. o ustalaniu i wypłacie zasiłków dla opiekunów, a zgodnie z art. 17 ust. 5 lit. b ustawy o świadczeniach rodzinnych, świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje, jeżeli osoba sprawująca opiekę ma ustalone prawo do specjalnego zasiłku opiekuńczego. Ponadto organ podał, że 17 października 2022 r. P. S. złożył kolejny wniosek o przyznanie prawa do specjalnego zasiłku opiekuńczego na okres zasiłkowy 2022/2023 trwający od 1 listopada 2022 r. do 31 października 2023 r.