Wyrok WSA w Opolu z dnia 9 maja 2023 r., sygn. II SA/Op 106/23

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Bogusz Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik (spr.) Sędzia WSA Krzysztof Sobieralski Protokolant st. insp. sądowy Katarzyna Stec po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 maja 2023 r. sprawy ze skargi C. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 20 stycznia 2023 r., nr SKO.40.3302.2022.śr w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego przez C. P. (zwaną dalej też skarżącą lub wnioskodawczynią), jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 20 stycznia 2023 r., nr SKO.40.3302.2022.śr, którą utrzymano w mocy decyzję wydaną przez działającego z upoważnienia Burmistrza B., Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w B. z dnia 24 października 2022 r. o odmowie przyznania skarżącej prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad mężem W. P.

Zaskarżona decyzja zapadła w następującym stanie faktycznym i prawnym:

W dniu 28 września 2022 r. skarżąca złożyła w Ośrodku Pomocy Społecznej w B. (dalej również jako organ pierwszej instancji, OPS) wniosek o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad mężem W. P. Do wniosku załączone zostało orzeczenie o stopniu niepełnosprawności małżonka z dnia 20 września 2022 r. w stopniu znacznym oraz oświadczenie osoby wnioskującej o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego.

W dniu 12 października 2022 r. sporządzony został wywiad środowiskowy.

Decyzją z dnia 24 października 2022 r., nr OPS.5212.9.2022.ŚP.ODM, Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej w B., działając z upoważnienia Burmistrza B. odmówił przyznania skarżącej świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad mężem W. P. W uzasadnieniu OPS wskazał na brzmienie przepisów art. 17 ust. 1 pkt 4, ust. 1b, ust. 5 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2021 r. poz. 735 ze zm. – zwanej dalej ustawą). Przenosząc przytoczone regulacje prawne na grunt przedmiotowej sprawy organ podniósł, że z posiadanej dokumentacji wynika, iż niepełnosprawność małżonka wnioskodawczyni istnieje od 44 roku życia, co wynika z orzeczenia o znacznym stopniu jego niepełnosprawności. Pomimo wyroku Trybunału Konstytucyjnego (Sygn. akt K38/13 – Dz. U. z 2014 r. poz. 1443) nie doszło do uchylenia art. 17 ust. 1b ustawy i stąd też brak jest podstaw do oparcia rozstrzygnięcia na treści ww. wyroku. Zaakcentował nadto organ, że zgodnie z art. 17 ust. 5 pkt 2 lit. a ustawy świadczenie pielęgnacyjne nie przysługuje, jeżeli osoba wymagająca opieki pozostaje w związku małżeńskim, a współmałżonek nie legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności. Taka sytuacja zaistniała w przedmiotowej sprawie i stąd też należało odmówić przyznania świadczenia pielęgnacyjnego wnioskodawczyni.