Wyrok WSA w Lublinie z dnia 25 maja 2023 r., sygn. II SA/Lu 177/23

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jerzy Parchomiuk Sędziowie Sędzia WSA Grzegorz Grymuza Asesor sądowy Brygida Myszyńska-Guziur (sprawozdawca) Protokolant Referent Elwira Szymaniuk-Szkodzińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 maja 2023 r. sprawy ze skargi K. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Białej Podlaskiej z dnia 7 grudnia 2022 r., znak: SKO.4004.ŚW/1215/22 w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę.

Uzasadnienie

K. R. (dalej jako "strona", "skarżąca", "wnioskodawczyni"), reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Białej Podlaskiej z dnia 7 grudnia 2022 r. w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego.

Z akt sprawy i uzasadnienia zaskarżonego rozstrzygnięcia wynika, że wnioskiem złożonym w dniu 18 stycznia 2022 r. skarżąca wystąpiła do Wójta Gminy Borki o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu niepodejmowania lub rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad matką – J. R., legitymującą się orzeczeniem Lekarza Rzeczoznawcy KRUS z dnia 5 listopada 2020 r. o trwałej niezdolności do samodzielnej egzystencji.

Decyzją z dnia 12 października 2022 r. Wójt Gminy Borki, odmówił stronie przyznania wnioskowanego świadczenia, ze względu na niezaprzestanie prowadzenia gospodarstwa rolnego (art. 17b ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2022 r., poz. 615 ze zm. - dalej: "u.ś.r.") oraz niespełnienie warunku określonego w art. 17 ust. 1b u.ś.r. – momentu powstania niepełnosprawności osoby wymagającej opieki. Organ I instancji nie dał wiary oświadczeniu strony o nieprowadzeniu działalności rolniczej gdyż jest ona producentem rolnym i pobiera dopłaty bezpośrednie do gruntów rolnych, które przysługują wyłącznie rolnikom, którzy faktycznie prowadzą działalność rolniczą. Wójt podkreślił, że nie kwestionuje, że wnioskodawczyni fizycznie nie pracuje w gospodarstwie rolnym i że opiekuje się niepełnosprawną w stopniu znacznym matką, ale podkreślił, że prowadzenie gospodarstwa rolnego to też zarządzenie nim. Organ I instancji stwierdził, że do 30 listopada 2020r. K. R. pracowała także zawodowo (przez 24 lata), a obecnie jest zarejestrowana jako osoba bezrobotna. Odnośnie do pozostałych warunków przyznania świadczenia pielęgnacyjnego organ I instancji stwierdził, że strona faktycznie opiekuje się niepełnosprawną matką i nie otrzymuje wsparcia w tej opiece ze strony trojga rodzeństwa.