Wyrok WSA w Krakowie z dnia 9 maja 2023 r., sygn. III SA/Kr 1867/22

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Renata Czeluśniak (spr.) Sędziowie WSA Hanna Knysiak-Sudyka ASR WSA Marta Kisielowska po rozpoznaniu w dniu 9 maja 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi A. K. na decyzję Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Tarnowie z dnia 17 października 2022 r. nr SKO.NP/4115/353/2022 w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia skargę oddala.

Uzasadnienie

Burmistrz Ż. decyzją z dnia 9 września 2022 r. znak: [...] odmówił skarżącej A. K. (rok ur. 1988 r.) przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania opieki nad niepełnosprawną matką. Zdaniem organu w sprawie nie została spełniona przesłanka z art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych, która uzależnia ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego od wieku powstania niepełnosprawności osoby wymagającej opieki, jak również nie został wykazany związek przyczynowo skutkowego pomiędzy rezygnacją z zatrudnienia a sprawowaniem opieki.

W wyniku rozpoznania odwołania skarżącej, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Tarnowie decyzją z dnia 17 października 2022 r., sygn. akt SKO.NP/4115/353/2022 utrzymało w mocy decyzję organu I instancji.

Kolegium podkreśliło, że pomimo dokonania przez organ pomocy społecznej błędnej wykładni art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych, kwestionowana decyzja odpowiada prawu, ponieważ w rozpoznawanej sprawie nie zachodzi bezpośredni związek przyczynowo skutkowy pomiędzy rezygnacją z pracy lub niepodejmowaniem przez skarżącą zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej a koniecznością sprawowania stałej opieki nad matką.

Następnie organ wskazał, że skarżąca zwróciła się z wnioskiem o przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością sprawowania opieki nad matką H. K. (wdową, ur. 25 stycznia 1945 r.), legitymującą się orzeczeniem Powiatowego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w T. z dnia 19 kwietnia 2022 r. zaliczającym ww. do osób ze znacznym stopniem niepełnoprawności na stałe, ze stwierdzeniem, że daty powstania niepełnosprawności nie da się ustalić, natomiast ustalony stopień tej niepełnosprawności datuje się od 29 marca 2022 r. Z przedłożonego wraz z wnioskiem świadectwa pracy wystawionego w dniu 7 marca 2022 r. wynika, że przed złożeniem wniosku o świadczenie skarżąca była zatrudniona na podstawie umowy o pracę w M. sp. z o.o. w okresie od 16 sierpnia 2021 r. do 28 lutego 2022 r. a stosunek pracy uległ rozwiązaniu wraz z upływem okresu na jaki zawarta została umowa (art. 30 § 1 pkt 4 Kodeksu pracy).