Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 18 maja 2023 r., sygn. II SA/Go 213/23

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie: Przewodniczący Sędzia WSA Jarosław Piątek Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Rogalski Asesor WSA Kamila Karwatowicz (spr.) po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 18 maja 2023 r. sprawy ze skargi E.S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r., nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Miasta z dnia [...], nr [...], II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącej E.S. kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Burmistrz Miasta decyzją z dnia [...] czerwca 2022 r., nr [...] – na podstawie art. 17 ust. 1 i ust. 1b ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (tekst jedn. Dz. U. z 2022 r., poz. 615; dalej jako u.ś.r.) oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2021 r., poz. 735 ze zm.; dalej jako k.p.a.) – odmówił E.S. przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad mężem.

W uzasadnieniu decyzji organ, odnosząc się do przeprowadzonego wywiadu środowiskowego, wskazał, że E.S. zamieszkuje i prowadzi wspólne gospodarstwo domowe z mężem A.S.. Mąż strony samodzielnie: wykonuje wszystkie czynności samoobsługowe i higieniczne, przygotowuje i spożywa posiłki, porusza się w środowisku. Strona pomaga mężowi jedynie w załatwianiu spraw urzędowych. Mąż strony legitymuje się orzeczeniem stwierdzającym trwałą niezdolność do samodzielnej egzystencji, a niepełnosprawność powstała w wieku 30 lat.

Następnie organ powołał treść art. 17 ust. 1 i ust. 1b u.ś.r. i wyjaśnił, że przy wydawaniu decyzji jest związany tymi przepisami, a ponieważ ustawodawca nie zmienił przepisu dotyczącego wieku nabycia niepełnosprawności, to nie pozostawił organom prawa do przyznania przedmiotowego świadczenia na osoby, które nabyły niepełnosprawność po ukończeniu 25. roku życia. W ocenie organu wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 października 2014 r., sygn. K 38/13 nie oznacza usunięcia kryterium wieku powstania niepełnosprawności jako przesłanki warunkującej uzyskanie świadczenia pielęgnacyjnego. Trybunał Konstytucyjny orzekł bowiem ostatecznie o niekonstytucyjności jedynie części normy wynikającej z art. 17 ust. 1b u.ś.r., a poprawienie stanu prawnego i wykonanie wyroku w tym zakresie należy wyłącznie do ustawodawcy, który powinien tego dokonać bez zbędnej zwłoki. Powstanie niepełnosprawności męża strony w wieku 30 lat jest okolicznością powodującą niemożność nabycia uprawnień do przyznania świadczenia pielęgnacyjnego.