Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 6 kwietnia 2023 r., sygn. III SA/Po 943/22

Ochrona zdrowia; Ubezpieczenia

Dnia 6 kwietnia 2023 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Walentyna Długaszewska Sędzia WSA Szymon Widłak (spr.) Asesor sądowy WSA Arkadiusz Skomra po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 6 kwietnia 2023 roku sprawy ze skargi W. G. na decyzję Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 26 sierpnia 2022 r. nr [...] w przedmiocie ustalenia obowiązku poniesienia kosztów udzielonych świadczeń opieki zdrowotnej oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z 26 sierpnia 2022 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 50 ust. 16, ust. 18 i ust. 19 ustawy z 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1285 z zm. zwana ustawą), Prezes Narodowego Funduszu Zdrowia (zwany "Prezesem NFZ" lub "organem") ustalił obowiązek poniesienia przez W. G. (zwanego "stroną" lub "skarżącym") kosztów udzielonych świadczeń opieki zdrowotnej w wysokości 543,03 zł.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji Prezes NFZ wskazał, że strona korzystając ze świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych złożyła oświadczenia o posiadanym prawie do korzystania z ww. świadczeń pomimo, że nie posiadała takich uprawnień. Z danych uzyskanych przez organ wynika, iż strona w okresie od 17 maja 2018 r. do 21 stycznia 2020 r., w którym korzystała z wyszczególnionych w tabeli wskazanej w decyzji świadczeń opieki zdrowotnej, nie była zgłoszona do obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego, nie podlegała dobrowolnemu ubezpieczeniu zdrowotnemu w NFZ, nie posiadała prawa do świadczeń opieki zdrowotnej po wygaśnięciu tytułu do ubezpieczenia zdrowotnego na podstawie art. 67 ust. 5-7 oraz 72 ust. 2 ustawy. Nadto organ ustalił, że wobec strony nie została wydana decyzja z art. 54 ustawy przyznająca prawo do świadczeń finansowanych z budżetu państwa, jak również strona nie miała zarejestrowanego formularza uprawniającego do świadczeń opieki zdrowotnej w Polsce na koszt instytucji ubezpieczeniowych krajów UE/EFTA. W zawiadomieniu o wszczęciu postępowania administracyjnego przedstawiono stronie tabelę zawierającą poniesione na jej rzecz przez NFZ koszty świadczeń celem ustosunkowania się oraz przedstawienia dowodów świadczących o uprawnieniu do korzystania z przedmiotowych świadczeń. Na podstawie danych zawartych w Centralnym Wykazie Ubezpieczonych na dzień wydawania decyzji oraz danych uzyskanych z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych organ ustalił, że w okresach objętych postępowaniem administracyjnym strona nie została zgłoszona do ubezpieczenia zdrowotnego. Nadto ZUS poinformował organ, że nie prowadził, ani nie prowadzi postępowania wyjaśniającego w sprawie braku zgłoszenia do ubezpieczenia zdrowotnego przez ww. spółki w okresach objętych postępowaniem administracyjnym. ZUS wskazał również, że strona nie zwracała się z żadnym pismem w celu wyjaśnienia ww. kwestii. Strona zakwestionowała ustalenia organu o nieposiadaniu ubezpieczenia zdrowotnego w okresach objętych postępowaniem administracyjnym podnosząc, że była pracownikiem spółek: [...] sp. z o.o., [...] sp. z o.o. oraz [...] S.A., z których powinna zostać zgłoszona do ubezpieczenia zdrowotnego. Wskazała, że zamierza wytoczyć powództwo przeciwko byłym pracodawcom przed sądem pracy. Strona nie skorzystała z prawa do wypowiedzenia się co do zebranych dowodów, jak również nie przekazała innych dokumentów mogących mieć wpływ na rozstrzygnięcie. Zdaniem organu nie zostały zatem wyczerpane przesłanki przewidziane w art. 50 ust. 17 ustawy do umorzenia postępowania, gdyż nie można przyjąć, że strona działała w usprawiedliwionym błędnym przekonaniu, iż posiadała prawo do przedmiotowych świadczeń.