Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 13 kwietnia 2023 r., sygn. II SA/Gd 837/22

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Katarzyna Krzysztofowicz (spr.) Sędziowie: Sędzia WSA Magdalena Dobek - Rak Asesor WSA Wojciech Wycichowski po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2023 r. w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi A. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia 1 sierpnia 2022 roku, nr SKO Gd/7251/21 w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego 1) uchyla zaskarżoną decyzję; 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku na rzecz skarżącej A. S. kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

A. S. (dalej: strona, wnioskodawczyni, skarżąca) reprezentowana przez pełnomocnika wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku (dalej: organ II instancji, organ odwoławczy, Kolegium) z 1 sierpnia 2022 r.,

nr SKO Gd/7251/21, utrzymującą w mocy decyzję Burmistrza Miasta Dzierzgonia

z 8 grudnia 2021 r., którą odmówiono skarżącej przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej wnioskowanego na brata, M. S.

Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym i prawnym:

W dniu 30 listopada 2021 r. strona zwróciła się do Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w D. z wnioskiem o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad bliską osobą niepełnosprawną.

Po przeprowadzeniu postępowania w tym zakresie Dyrektor Miejskiego Ośrodka Pomocy Społecznej w D. - działający z upoważnienia Burmistrza Miasta Dzierzgonia, w dniu 8 grudnia 2021 r. odmówił przyznania wnioskodawczyni prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej wnioskowanego w związku z opieką nad bratem, M. S.

Organ I instancji ustalił, że A. S. mieszka z bratem M. S., który jest kawalerem, sprawując nad nim opiekę. M. S. porusza się przy pomocy balkonika, podtrzymywany przez siostrę, z powodu uszkodzenia rdzenia kręgowego nie jest w stanie poruszać się samodzielnie. A. S. pomaga bratu podnieść się z łóżka, ubiera go, zakłada mu pampersa, prowadza do łazienki, gdzie myje mu twarz i ręce, opróżnia worek stomijny. Następnie skarżąca odprowadza brata do łóżka, podaje tabletki i przygotowuje śniadanie, które brat stara się zjeść samodzielnie, pomimo niepełnej sprawności obu rąk. Wnioskodawczyni zajmuje się domem, pierze, sprząta, przygotowuje obiad, który podaje bratu i jeżeli jest taka potrzeba, karmi go. Po obiedzie brat odpoczywa ok. 1-2 godziny, w tym czasie wnioskodawczyni podaje mu herbatę lub kawę i również idzie odpocząć. Następnie ok. 17 przygotowuje bratu kolację i zajmują się wieczorną toaletą (sadza brata na toaletę, myje go, 5 razy w miesiącu kąpie brata, opróżnia worek stomijny, zakłada pampersa na noc, podaje lekarstwa). Organ ustalił też, że A. S. była czynna zawodowo w latach 2014-2015, jednak nie posiada żadnych świadectw z tego okresu, natomiast podczas wywiadu z pracownikiem socjalnym oświadczyła, że nie jest w stanie podjąć jakiejkolwiek pracy ze względu na konieczność całodobowej opieki nad niepełnosprawnym bratem.