Wyrok WSA w Warszawie z dnia 29 marca 2023 r., sygn. I SA/Wa 2731/22

Administracyjne postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Łukasz Trochym sędzia WSA Marta Kołtun - Kulik (spr.) sędzia WSA Bożena Marciniak po rozpoznaniu w dniu 29 marca 2023 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi H. B. na postanowienie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 września 2022 r. nr DAP-WPK-727-1-519/2021/MGa w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z 16 września 2022 r., nr DAP-WPK-727-1-519/2021/MGa, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji (dalej: "Minister", "organ") po rozpatrzeniu wniosku H. B. odmówił wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Wojewody [...] (dalej: "Wojewoda") z 6 czerwca 1995 r., nr [...] stwierdzającej nabycie przez Gminę [...] z mocy prawa nieodpłatnie własności nieruchomości oznaczonej w ewidencji gruntów nr [...], zabudowanej budynkiem urzędu Gminy, w jednostce ewidencyjnej [...], w obrębie [...], kw [...], opisanej w karcie inwentaryzacyjnej nr [...], stanowiącej integralną część powyższej decyzji. Podstawę prawną decyzji komunalizacyjnej stanowiły przepisy art. 18 ust. 1 w związku z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 10 maja 1990 r. Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym oraz ustawę o pracownikach samorządowych (Dz. U. Nr 32, poz. 191 z późn. zm., dalej: "ustawa").

Organ podał w uzasadnieniu ww. postanowienia, że z wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji Wojewody z 6 czerwca 1995 r. wystąpiła H.B. (dalej: "wnioskodawczyni", "skarżąca"), która nie wykazała interesu prawnego w rozumieniu art. 157 § 2 k.p.a. w zw. z art. 28 k.p.a. We wniosku wskazała, że przed Ministrem Rolnictwa i Rozwoju Wsi toczy się postępowanie drugoinstancyjne ale Wojewoda [...] w pierwszej instancji rozstrzygnął, że nieruchomość objęta sporną decyzją komunalizacyjną nie podpadała pod działanie przepisów dekretu PKWN o przeprowadzeniu reformy rolnej. Skarżąca stwierdziła, że decyzja wydawana w trybie § 5 rozporządzenia Ministra Rolnictwa i Reform Rolnych w sprawie wykonania dekretu o przeprowadzeniu reformy rolnej jest decyzją deklaratywną, na mocy której organ stwierdza, że nieruchomość nie przeszła na własność Skarbu Państwa na podstawie art. 2 ust. 1 lit. e dekretu PKWN o przeprowadzeniu reformy rolnej, a więc wywołuje skutki ex tunc. Tym samym, według wnioskodawczyni właścicielami nieruchomości stanowiących szereg działek położonych w [...] byli spadkobiercy przedwojennych właścicieli nieruchomości a nie Skarb Państwa. Skoro więc ww. nieruchomości nie stanowiły własności Skarbu Państwa ani gminy w chwili wydania decyzji, to według skarżącej, ich rozdysponowanie nie było możliwe, co stanowi o rażącym naruszeniu art. 5 ust. 1 oraz art. 18 ust. 1 ustawy.