Wyrok WSA w Kielcach z dnia 7 marca 2023 r., sygn. II SA/Ke 69/23

Kombatanci

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Pędziwilk-Moskal, Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Armański (spr.), Sędzia WSA Beata Ziomek, Protokolant Starszy inspektor sądowy Joanna Nowak, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 marca 2023 r. sprawy ze skargi T. S. na decyzję Szefa Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w Warszawie z dnia 12 grudnia 2022 r. nr DSE2-K1027-D19838-7D/22 w przedmiocie odmowy potwierdzenia statusu działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie

Decyzją z 12 grudnia 2022 r. nr DSE2-K1027-D19838-7D/22 Szef Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych odmówił T. S. potwierdzenia statusu działacza opozycji antykomunistycznej lub osoby represjonowanej z powodów politycznych.

W uzasadnieniu decyzji podniesiono, że wnioskodawca, domagając się potwierdzenia ww. statusu, wskazał że był działaczem NSZZ "Solidarność", przewodniczącym koła tego związku zawodowego na swoim wydziale w zakładzie pracy, rozprowadzał ulotki, a za swoją działalność był represjonowany i zwolniony z pracy. Do wniosku dołączył decyzję Prezesa IPN-u, w której stwierdzono, że T. S. nie był pracownikiem, funkcjonariuszem lub żołnierzem organów bezpieczeństwa państwa oraz, że w archiwach Instytutu nie zachowały się dokumenty wytworzone przez stronę lub przy jej udziale w ramach czynności wykonywanych przez nią w charakterze tajnego informatora lub pomocnika przy operacyjnym zdobywaniu informacji przez organy bezpieczeństwa państwa. W załączeniu do wniosku strona przedstawiła także kserokopie swoich dokumentów pracowniczych oraz oświadczenia świadków, w tym S. D., który potwierdził, że T. S. w 1980 r. został wybrany przewodniczącym NSZZ "Solidarność" na wydziale [...], po wprowadzeniu stanu wojennego wraz ze świadkiem kontynuował swoją działalność w podziemiu, otrzymywał od J. K. ulotki, książki, instrukcje i inne materiały, które rozpowszechniali na swoim wydziale i na terenie [...]. W maju 1982 r., po internowaniu J. K., świadek przejął jego obowiązki, wnioskodawca pomagał mu dostarczać na teren zakładu ulotki i inne materiały. W sierpniu 1982 r. opróżnił szafkę świadka, dzięki czemu milicja nie znalazła ulotek wzywających do manifestacji. Świadek stwierdził, że T. S. był szykanowany przez kierownictwo zakładu, przenoszono go na inne wydziały, stanowiska, obniżano mu pensje i ostatecznie zwolniono z pracy. Okoliczności te potwierdził również L. W.