Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 15 marca 2023 r., sygn. II SA/Gd 726/22

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz Sędzia WSA Magdalena Dobek-Rak (spr.) Asesor WSA Justyna Dudek - Sienkiewicz po rozpoznaniu w Gdańsku w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 15 marca 2023 r. sprawy ze skargi J. O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Słupsku z dnia 17 maja 2022 r., nr SKO.421.360.2022 w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie

J. O. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Słupsku z dnia 17 maja 2022 r., nr SKO.421.360.2022, którą utrzymano w mocy decyzję Kierownika Działu Świadczeń Rodzinnych Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w Słupsku z dnia 25 marca 2022 r., nr MOPR.VI-5211/19389/SP/03/2022/O, wydaną z upoważnienia Prezydenta Miasta Słupska, o odmowie przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością opieki nad osobą niepełnosprawną.

Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym

i prawnym:

J. O. złożyła do Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie w Słupsku wniosek o przyznanie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością opieki nad niepełnosprawną córką L. O.

Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, że córka skarżącej, L. O. (ur. 21 marca 1979 r.) legitymuje się orzeczeniem Powiatowego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w Słupsku z 18 kwietnia 2019 r. o znacznym stopniu niepełnosprawności, wydanym na okres do 31 marca 2024 r., a także orzeczeniem Lekarza Orzecznika ZUS Z 14 stycznia 2022 r., w którym stwierdzono jej całkowitą niezdolność do pracy do 31 stycznia 2027 r., ze wskazaniem, że całkowita niezdolność do pracy powstała przed 16. rokiem życia.

Z przeprowadzonego w dniu 16 marca 2022 r. wywiadu środowiskowego wynika, że L. O. mieszka sama. Córka skarżącej jest osobą schorowaną, od urodzenia cierpi na porażenie mózgowe, w późniejszym okresie zdiagnozowano u niej schizofrenię, która powoduje napady agresji bądź paraliżujący strach. L. O. przeszła operację oczu i nosi okulary. Z uwagi na porażenie mózgowe ma problemy z poruszaniem się, jednakże po mieszkaniu i na zewnątrz porusza się samodzielnie. Córka skarżącej na zewnątrz wychodzi sama, zazwyczaj jest w stanie samodzielnie wyjść po drobne zakupy oraz na spacery. Samodzielnie dba o porządek w mieszkaniu i higienę osobistą. Niepełnosprawna sama przygotowuje śniadania i kolacje, a obiady zazwyczaj przygotowuje i przynosi jej matka. W trakcie wywiadu środowiskowego ustalono, że L. O. wymaga wsparcia podczas wizyt lekarskich i załatwiania spraw urzędowych. Skarżąca dba także o przyjmowanie przez córkę odpowiedniej dawki leków. Jak wskazano, skarżąca zapewnia córce pomoc w prawidłowym codziennym funkcjonowaniu. Skarżąca pozostaje z córką w stałym kontakcie telefonicznym, przyjeżdża do niej codziennie.