Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 8 marca 2023 r., sygn. II SA/Gd 683/22

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Magdalena Dobek-Rak (spr.) Sędzia WSA Dariusz Kurkiewicz Asesor WSA Wojciech Wycichowski po rozpoznaniu w Gdańsku w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 8 marca 2023 r. sprawy ze skargi G. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z dnia 28 czerwca 2022 r., nr SKO Gd/1229/22 w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku na rzecz skarżącej G. S. kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

G. S. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Gdańsku z 28 czerwca 2022 r., nr SKO Gd/1229/22, którą utrzymano w mocy decyzję Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w S. z 2 lutego 2022 r., nr GOPS-ŚR.179-2022, wydaną z upoważnienia Wójta Gminy S., o odmowie przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością opieki nad osobą niepełnosprawną.

Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym

i prawnym:

G. S. złożyła w dniu 23 listopada 2020 r. do Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w S. wniosek o przyznanie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością opieki nad niepełnosprawnym ojcem I. S.

Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego wynika, że ojciec skarżącej, I. S. (ur. 31 lipca 1939 r.) legitymuje się orzeczeniem Powiatowego Zespołu ds. Orzekania o Niepełnosprawności w K. z 25 marca 2019 r. o znacznym stopniu niepełnosprawności. Orzeczenie zostało wydane na stałe, a wynika z niego, że nie da się ustalić, od kiedy istnieje niepełnosprawność, a ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 22 lutego 2019 r. W orzeczeniu wskazano także, że I. S. wymaga stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji.