Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 14 lutego 2023 r., sygn. II SA/Rz 1098/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący SWSA Marcin Kamiński Sędziowie WSA Piotr Godlewski AWSA Maria Mikolik /spr./ Protokolant sekretarz sądowy Joanna Kulasa po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 lutego 2023 r. sprawy ze skargi J. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Tarnobrzegu z dnia 8 czerwca 2022 r. nr SKO.402.ŚO.642.12.2022 w przedmiocie ustalenia poziomu hałasu - skargę oddala -

Uzasadnienie

II SA/Rz 1098/22

UZASADNIENIE

Zaskarżoną decyzją z 8 czerwca 2022r. nr SKO.402.ŚO.642.12.2022 Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Tarnobrzegu, po rozpoznaniu odwołania J. W., prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą D., reprezentowanego przez adwokata B. J. (daej: Skarżący), utrzymał w mocy decyzję Starosty [...] z 3 lutego 2022 r. nr OŚ.6241.1.2021 o ustaleniu dopuszczalnego poziomu hałasu w środowisku.

Jak wynika z akt sprawy, B. K., reprezentowany przez fachowego pełnomocnika (dalej: Uczestnik) zwrócił się o przeprowadzenie kontroli w związku nadmierną emisją hałasu, powodowaną przez pracę tartaku, znajdującego się na działce Skarżącego.

W związku z powyższym Starosta zwrócił się do WIOŚ z wnioskiem o przeprowadzenie pomiarów wielkość emisji hałasu powodowanego przez tartak.

W wyniku przeprowadzonego postępowania Starosta [...] decyzją z [...] sierpnia 2021r. nr [...] ustalił dla Skarżącego dopuszczalny poziom hałasu w środowisku wyrażony poprzez równoważny poziom dźwięku "A" dla pory dnia, z terenu działalności Zakładu na granicy z terenem zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej.

W wyniku odwołania Skarżącego, SKO w Tarnobrzegu decyzją z [...] października 2021 r. nr [...] uchyliło decyzję Starosty [...] z [...] sierpnia 2021 r. nr [...] i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia wskazując w uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia głównie na potrzebę uzyskania szczegółowych danych, jaki rodzaj terenu pod względem akustycznym znajduje się na każdej z działek w otoczeniu Zakładu. Organ stwierdził również, że wbrew twierdzeniom zawartym w odwołaniu, pomiary hałasu zostały wykonane prawidłowo, tj. przez laboratorium posiadające wymagane uprawnienia oraz z ustaleniem niepewności rozszerzonej pomiaru dla poziomu ufności 95%, wynoszącej odpowiednio 0,8 dB i 0,9 dB.