Wyrok WSA w Opolu z dnia 6 lutego 2023 r., sygn. I SA/Op 398/22

Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzena Łozowska (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Tomasz Judecki Asesor sądowy Anna Komorowska-Kaczkowska po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 6 lutego 2023 r. sprawy ze skargi P. Spółki z o.o. w P. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu z dnia 14 czerwca 2019 r., nr 1601-IOV2.4103.40.2019 w przedmiocie uchylenia postanowienia o pozostawieniu bez rozpatrzenia odwołania od decyzji w sprawie podatku od towarów i usług i przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia I. uchyla zaskarżone postanowienie, II. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu na rzecz strony skarżącej kwotę 597,00 zł (słownie złotych: pięćset dziewięćdziesiąt siedem 00/100) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi wniesionej przez P. Sp. z o.o. w P. (dalej wskazywanej także jako: skarżąca, strona, Spółka) jest postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Opolu z 14 czerwca 2019 r., którym organ ten, działając na podstawie art. 233 § 2 w zw. z art. 239 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900 ze zm. - dalej jako "op"), uchylił w całości własne postanowienie z 22 marca 2019 r. o pozostawieniu bez rozpatrzenia odwołania Spółki od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego w Prudniku z 20 listopada 2018 r., w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne kwartały 2014 r., przekazując sprawę do ponownego rozpoznania.

Powyższe rozstrzygnięcie wydane zostało w oparciu o następujący stan faktyczny i prawny.

Decyzją z 20 listopada 2018 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego w Prudniku określił P. Sp. z o.o. zobowiązanie w podatku od towarów i usług za poszczególne kwartały 2014 r. Odwołanie od tej decyzji wniósł w imieniu Spółki P. S.

Weryfikując dopuszczalność wniesionego środka zaskarżenia Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Opolu stwierdził, iż jest on dotknięty brakiem formalnym, gdyż nie przedłożono dokumentu uprawniającego P. S. do występowania w imieniu Spółki. W rezultacie, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 220 § 1 i 235 op oraz w myśl art. 201 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2017 r. poz. 1577 ze zm.), organ odwoławczy wezwaniem z 29 stycznia 2019 r. zobowiązał wnoszącego pismo do przedłożenia dokumentu uprawniającego jego osobę do występowania w imieniu Spółki, wyznaczając na dokonanie tej czynności siedmiodniowy termin i informując, że niewykonanie wezwania spowoduje pozostawienie odwołania bez rozpatrzenia. Wezwanie skierowano na adresy: P. S., [...], [...] B. oraz P. Sp. z o.o., P., [...] B. W obu przypadkach korespondencję podjął 18 lutego 2019 r. P. S.