Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 8 lutego 2023 r., sygn. II SA/Gd 635/22

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Magdalena Dobek-Rak (spr.) Sędzia WSA Diana Trzcińska Asesor WSA Justyna Dudek - Sienkiewicz po rozpoznaniu w Gdańsku w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 8 lutego 2023 r. sprawy ze skargi M. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Słupsku z dnia 26 kwietnia 2022 r., nr SKO.421.305.2022 w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Słupsku na rzecz skarżącej M. S. kwotę 480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

M. S. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku skargę na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Słupsku z 26 kwietnia 2022 r., nr SKO.421.305.2022, którą utrzymano w mocy decyzję Wójta Gminy P. z 24 lutego 2022 r., nr 524.16.2021.PJ, w przedmiocie odmowy przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością opieki nad osobą niepełnosprawną.

Zaskarżona decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym

i prawnym:

M. S., pismem z 21 grudnia 2021 r., złożyła do Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w P. wniosek o przyznanie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z koniecznością opieki nad niepełnosprawną matką M. N.

W toku postępowania organ I instancji ustalił, że matka skarżącej, M. N. (ur. 24 września 1929 r.) legitymuje się orzeczeniem z 11 sierpnia 2020 r. o znacznym stopniu niepełnosprawności, wydanym przez Powiatowy Zespół ds. Orzekania o Niepełnosprawności w Słupsku. Orzeczenie zostało wydane na stałe. Ponadto, z orzeczenia wynika, że nie da się ustalić, od kiedy istnieje niepełnosprawność, zaś ustalony stopień niepełnosprawności datuje się od 7 lipca 2020 r.

Wójt ustalił, że skarżąca ma ustalone prawo do emerytury z Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, o czym świadczy decyzja o waloryzacji emerytury z 1 marca 2021 r. Ponadto skarżąca nie pracuje zawodowo, gdyż sprawuje opiekę nad matką poprzez pomoc w codziennym funkcjonowaniu i wykonywaniu podstawowych czynności życiowych. W oparciu o przeprowadzony w dniu 17 stycznia 2022 r. wywiad środowiskowy organ I instancji ustalił, że skarżąca prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie z niepełnosprawną matką. M. N. ze względu na zły stan zdrowia wymaga bowiem całodobowej opieki ze strony córki. Matka skarżącej choruje na nadciśnienie tętnicze, cukrzycę insulinozależną, chorobę Parkinsona, zaburzenia czynności ruchowych. Skarżąca pomaga matce przy czynnościach pielęgnacyjno-higienicznych, przygotowuje posiłki, podaje leki, zawozi na wizyty lekarskie i w nich uczestniczy, załatwia sprawy urzędowe, robi zakupy, pierze i sprząta.