Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

TEMATY:
TEMATY:

Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 24 stycznia 2023 r., sygn. I SA/Wr 1035/21

Podatek dochodowy od osób fizycznych

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daria Gawlak-Nowakowska, Sędziowie Sędzia WSA Andrzej Cichoń (sprawozdawca), Sędzia WSA Dagmara Stankiewicz-Rajchman, po rozpoznaniu w Wydziale I na posiedzeniu niejawnym w dniu 24 stycznia 2023 r. sprawy ze skargi S. K. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu z dnia 31 sierpnia 2021 r. nr 0201-IOD1.4102.27.2021 w przedmiocie odmowy stwierdzenie zwrotu z tytułu ulgi na dzieci oddala skargę w całości.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi jest decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu (dalej jako: DIAS, organ odwoławczy) z dn. 31 sierpnia 2021 r. nr 0201-IOD1.4102.27.2021utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Jeleniej Górze (dalej jako: NUS, organ pierwszej instancji) z dn. 2 czerwca 2021 r. nr 0207-SPV.4102.6.2021 UNP 0207-21-016303 w sprawie odmowy stwierdzenia i zwrotu nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych z tytułu ulgi na dzieci o którym mowa w art. 27f ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1509 ze zm.), dalej jako u.p.d.o.f.

Z akt sprawy wynika, że S.K. (dalej jako: Podatnik, Strona, Skarżąca) złożyła w dn. 6 kwietnia 2021 r. w Urzędzie Skarbowym w Jeleniej Górze wniosek o stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2018 r. w kwocie 1.112,04 zł. W uzasadnieniu wniosku wskazała, że nadpłata wynika z zastosowania dodatkowego zwrotu z tytułu ulgi na dzieci: T. i D. Strona wyjaśniła, że od 2018 r. samotnie wychowuje dzieci, a od 26 września 2019 r. ma orzeczoną rozdzielność majątkową. Małżonek Skarżącej nie zamieszkuje z nią i dziećmi. Wyrokiem sądu rodzinnego dzieci pozostają przy matce a małżonek ma płacić alimenty na dzieci po 1.150 zł. Wyrokiem z 5 stycznia 2021 r. orzeczony został rozwód. Ponadto Skarżąca wyjaśniła, że przed rozstaniem była z dziećmi na utrzymaniu męża a od 14 czerwca 2018 r. utrzymywała się z alimentów, świadczenia 500+ i zasiłków z MOPS w Jeleniej Górze. W 2018 i 2019 r. nie pracowała, z uwagi na brak miejsca w przedszkolu i brak możliwości znalezienia pracy, dlatego za te lata nie złożyła zeznań podatkowych. Dopiero za 2020 r. złożyła zeznanie podatkowe i dowiedziała się, że może uzyskać zwrot z tytułu ulgi na dzieci do wysokości składek na ubezpieczenie zdrowotne opłacanych przez nią i męża. Od męża nie mogła się jednak dowiedzieć ile składek zapłacił i czy w latach 2018 - 2020 skorzystał z ulgi na dzieci. Dalej Strona stwierdziła, że skoro za 2020 r. przysługuje jej dodatkowy zwrot z tytułu ulgi na dzieci, to uznała że za lata 2018 i 2019 też przysługuje jej taki zwrot do wysokości składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne jej i męża. Jednocześnie wyjaśniła, że od maja 2019 r. sama opłaca składkę na ubezpieczenie zdrowotne do ZUS w wysokości 55,80 zł miesięcznie. Następnie w dniu 8 kwietnia 2021 r. do organu podatkowego wpłynęło zeznanie podatkowe Skarżącej w którym wykazane zostało jedynie w części "I" - Dodatkowy zwrot z tytułu ulgi na dzieci, składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne małżonka w kwocie 1.112,04 zł oraz łączną kwotę zwrotu z tego tytułu w wysokości 1.112,04 zł. W dniu 24.05.2021 r. na rachunek bankowy Strony skarżącej wpłynęła kwota 1.112,04 zł tytułem "zwrot z podatku PIT 12/2018??/KL/03". Po rozpatrzeniu wniosku organ pierwszej instancji decyzją z 2 czerwca 2021 r. odmówił Skarżącej stwierdzenia nadpłaty i zwrotu z tytułu ulgi na dzieci, o którym mowa w art. 27f u.p.d.o.f., który nie znalazł pokrycia w zaliczkach na podatek dochodowy pobranych przez płatnika, a podlega odliczeniu od składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne. W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia organ pierwszej instancji stwierdził, że Strona złożyła błędne zeznanie podatkowe za 2018 r., gdyż nie miała uprawnienia do wykazania składek na ubezpieczenia społeczne i zdrowotne małżonka, skoro złożyła indywidualne zeznanie podatkowe PIT-37 za 2018 r. Małżonek również złożył indywidualne zeznanie podatkowe. Dalej organ pierwszej instancji wskazał, że Skarżąca nie może skorzystać z odliczenia ulgi na dzieci i nie przysługuje jej zwrot z tytułu niewykorzystanej ulgi na dziecko, gdyż w 2018 r. nie uzyskała żadnych dochodów podlegających opodatkowaniu. Na to rozstrzygnięcie strona złożyła odwołanie. Po rozpatrzeniu odwołania Dyrektor Izby Administracji Skarbowej we Wrocławiu utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji. Za prawidłowe organ odwoławczy uznał przyjęte ustalenia, że Stronie nie przysługuje ulga na dzieci, jak również dodatkowy zwrot z tytułu niewykorzystanej ulgi na dzieci, gdyż w ogóle nie osiągała w 2018 r. przychodów opodatkowanych według skali podatkowej.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00