Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 stycznia 2023 r., sygn. I SA/Wa 2193/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Gabriela Nowak sędzia WSA Bożena Marciniak asesor WSA Dorota Kozub - Marciniak (spr.) po rozpoznaniu w dniu 19 stycznia 2023 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi P. S.A. w W. na decyzję Ministra Rozwoju i Technologii z dnia 22 czerwca 2022 r. nr DO-II.7610.95.2022.KC w przedmiocie odmowy stwierdzenia nabycia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości oddala skargę.

Uzasadnienie

Polskie [....] S.A. w [...] (dalej, jako: skarżąca lub [...]) wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Ministra Rozwoju i Technologii z dnia 22 czerwca 2022 r. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nabycia prawa użytkowania wieczystego.

Stan sprawy przedstawia się następująco.

Wojewoda [...], na podstawie art. 34 i art. 35 ustawy z dnia 8 września 2000 r. o komercjalizacji, restrukturyzacji i prywatyzacji przedsiębiorstwa państwowego "Polskie [...]" (Dz. U. z 2021 r. poz. 146 ze zm., dalej, jako: ustawa o komercjalizacji), oraz § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 3 stycznia 2001 r. w sprawie sposobu potwierdzania posiadania przez przedsiębiorstwo państwowe "Polskie [....]" gruntów będących własnością Skarbu Państwa, w tym rodzajów dokumentów stanowiących dowody w tych sprawach (Dz. U. z 2001 r. Nr 4, poz. 29 ze zm.), decyzją z dnia 1 kwietnia 2022 r., odmówił stwierdzenia nabycia z mocy prawa z dniem 27 października 2000 r. przez Polskie [...] w [...], prawa użytkowania wieczystego gruntu Skarbu Państwa, położonego w [...], obręb [...], obejmującego działkę nr [....] o pow. [...] m² (KW [...]) wraz z prawem własności fragmentu linii koleinowej oraz urządzeń znajdujących się na tym gruncie.

Od powyższej decyzji skarżąca odwołała się.

Zaskarżoną decyzją z dnia 22 czerwca 2022 r. Minister Rozwoju i Technologii utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

W uzasadnieniu wskazał, że zgodnie z art. 34 ww. ustawy o komercjalizacji grunty będące własnością Skarbu Państwa, znajdujące się w dniu 5 grudnia 1990 r. w posiadaniu [...], co do których [...] nie legitymowało się dokumentami o przekazaniu mu tych gruntów w formie prawem przewidzianej i nie legitymuje się nimi do dnia wykreślenia z rejestru przedsiębiorstw państwowych, stają się z dniem wejścia w życie ustawy (tj. z dniem 27 października 2000 r.), z mocy prawa, przedmiotem użytkowania wieczystego [...]. Natomiast budynki, inne urządzenia i lokale znajdujące się na tych gruntach stają się z mocy prawa, nieodpłatnie, własnością [...]. Nabycie ww. praw nie może naruszać praw osób trzecich.