Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 11 stycznia 2023 r., sygn. II SA/Po 622/22

Pomoc społeczna

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Świstak Sędziowie Sędzia WSA Edyta Podrazik (spr.) Asesor WSA Sebastian Michalski po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 11 stycznia 2023 r. sprawy ze skargi M. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 28 czerwca 2022r. nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 28 czerwca 2022 r., [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po rozpatrzeniu odwołania M. C., utrzymało w mocy decyzję Burmistrza [...] z dnia 1 lutego 2022 r., [...], którą odmówiono przyznania odwołującej się świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad mężem W. C..

Powyższe rozstrzygnięcia wydano w następujących okolicznościach udokumentowanych w aktach sprawy.

Wnioskiem z dnia 26 listopada 2021 r. (data wpływu do organu: 1 grudnia 2021 r.) M. C. wystąpiła o przyznanie jej świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad mężem W. C.. Do wniosku zostało dołączone między innymi orzeczenie Powiatowego Zespołu do Spraw Orzekania o Niepełnosprawności w P. z dnia 7 października 2020 r., nr [...], którym W. C. został zaliczony do osób ze znacznym stopniem niepełnosprawności do 31 października 2023 r. W orzeczeniu wskazano, że niepełnosprawność istnieje od 9 lipca 2018 r. Ponadto do wniosku dołączono decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia 1 marca 2021 r., [...], o waloryzacji emerytury M. C. do wysokości [...] zł miesięcznie.

Decyzją z dnia 1 lutego 2022 r., [...], Burmistrz odmówił przyznania M. C. świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku z opieką nad mężem W. C. (k. [...]–[...] akt adm. I instancji). W uzasadnieniu wskazno, że M. C. mieszka z mężem W. C. oraz dwójką dorosłych dzieci (synem oraz córką wychowującą niepełnosprawne dziecko), a także że wnioskodawczyni pobiera emeryturę. Sprawowanie opieki przez M. C. nad mężem zostało potwierdzone w wywiadzie środowiskowym przeprowadzonym w dniu 10 grudnia 2021 r. Organ I instancji zaznaczył, że zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (tekst jednolity Dz. U. z 2022 r., poz. 615 z późn. zm., dalej "u.ś.r.") M. C. należy do osób zobowiązanych do alimentacji i ma prawo do pobierania świadczenia pielęgnacyjnego przy spełnieniu pozostałych przesłanek. Organ podkreślił, że niepełnosprawność W. C. powstała od dnia 9 lipca 2018 r., czyli po ukończeniu przez niego 70. roku życia. Zgodnie z art. 17 ust. 1b u.ś.r. świadczenie pielęgnacyjne przysługuje, jeżeli niepełnosprawność osoby wymagającej opieki powstała nie później niż do ukończenia 18. roku życia lub w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej, jednak nie później niż do ukończenia 25 roku życia. Wskazano, że zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 21 października 2014 r., odnośnie niekonstytucyjności art. 17 ust. 1b u.ś.r., fakt powstania znacznej niepełnosprawności po ukończeniu 18. lub 25. roku życia nie może stanowić przesłanki odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego. Wprawdzie do dnia wydania decyzji nie zostały podjęte prace legislacyjne zmierzające do usunięcia niekonstytucyjnych przepisów, jednak stanowiska samorządowych kolegiów odwoławczych i utrwalona już linia orzecznicza sądów administracyjnych uzasadnia przyznanie świadczenia osobom, które spełniają warunki do jego przyznania, a jedyną wątpliwość stanowi moment powstania niepełnosprawności osoby, nad którą wnioskodawca sprawuje opiekę.