Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 18 stycznia 2023 r., sygn. I SA/Ol 568/22

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Katarzyna Górska, Sędziowie sędzia WSA Przemysław Krzykowski (sprawozdawca), sędzia WSA Andrzej Brzuzy, Protokolant specjalista Jolanta Piasecka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 stycznia 2023 r. sprawy ze skargi L. B. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie z dnia 18 października 2022 r., nr 2801-IEW.4132.14.2022 w przedmiocie odmowy ograniczenia poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w 2022 roku oddala skargę.

Uzasadnienie

L. B. (dalej jako strona, podatnik, skarżący) wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie skargę na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie (dalej jako Dyrektor, organ odwoławczy) z 18 października 2022 r., którą utrzymano w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Elblągu (dalej jako Naczelnik, organ I instancji) z 22 lipca 2022 r. w przedmiocie odmowy ograniczenia poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w 2022 r.

Z przedstawionych Sądowi wraz ze skargą akt administracyjnych sprawy wynika, że wnioskiem z 8 lutego 2022 r. podatnik zwrócił się o ograniczenie poboru należnych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w 2022 r., wskazując, że jest marynarzem i w 2022 r., będzie wykonywał pracę najemną na pokładzie statków eksploatowanych w komunikacji międzynarodowej przez przedsiębiorstwo z faktycznym zarządem w Wielkiej Brytanii: G. Ltd.

Odmawiając ograniczenia poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w 2021 r., organ I instancji wskazał, że w sprawie nie została uprawdopodobniona przesłanka wykonywania przez stronę pracy najemnej na pokładzie statku eksploatowanego w transporcie międzynarodowym.

Utrzymując w mocy decyzję organu I instancji w związku ze złożonym przez stronę odwołaniem, Dyrektor powołał brzmienie przepisów art. 22 § 2a ustawy z dnia 19 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2021r. poz. 1540 ze zm., dalej jako O.p.), art. 3 ust. 1 i ust. 1a, art. 4a, art. 44a ust. 1a oraz art. 27 ust. 9, art. 27 ust. 9a, art. 27g ust.1, 2 i 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. (t.j. Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm., dalej jako u.p.d.o.f.), a także art. 14, art. 22 Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu i od zysków majątkowych, sporządzonej w Londynie dnia 20 lipca 2006 r. (Dz. U. Nr 250, poz. 1840, dalej jako Konwencja), art. 5 ust. 6 Konwencji wielostronnej implementującą środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszeniu zysku, podpisaną przez Polskę oraz przez Zjednoczone Królestwo dnia 7 czerwca 2017 r. (Dz. U. z 2018 r., poz. 1369, dalej jako Konwencja MLI), implementującej środki traktatowego prawa podatkowego mające na celu zapobieganie erozji podstawy opodatkowania i przenoszenia zysku. Konwencja MLI została ratyfikowana przez Polskę 23.01.2018 r., a przez Zjednoczone Królestwo 29.06.2018 r. Dniem wejścia wżycie postanowień Konwencji MLI dla Polski jest 1.07.2018 r., natomiast dla Zjednoczonego Królestwa 1.10.2018 r. Organ wskazał, że zgodnie z treścią art. 35 ust. 1 lit. b Konwencji MLI, w odniesieniu do Konwencji, przepisy Konwencji MLI, obowiązują od dnia 1.01.2020 r. do dochodów z pracy najemnej. Konwencja MLI nie działa jak protokół zmieniający, w praktyce przepisy Konwencji MLI mają pierwszeństwo przed regulacjami umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.