Wyrok WSA w Łodzi z dnia 13 stycznia 2023 r., sygn. II SA/Łd 557/22

Pomoc społeczna

Dnia 13 stycznia 2023 roku . Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Robert Adamczewski Sędziowie Sędzia WSA Piotr Mikołajczyk (spr.) Asesor WSA Tomasz Porczyński po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 13 stycznia 2023 roku sprawy ze skargi M. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi z dnia 29 kwietnia 2022 r. nr SKO.4114.164.2022 w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego 1. oddala skargę. 2. przyznaje i nakazuje wypłacić z funduszu Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi radcy prawnemu K. J. prowadzącej Kancelarię Radcy Prawnego w K. przy ulicy [...] a kwotę 240 (dwieście czterdzieści) złotych powiększoną o należny podatek od towarów i usług tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącej z urzędu. ał

Uzasadnienie

Zaskarżoną do tutejszego Sądu decyzją z dnia 29 kwietnia 2022 r. nr SKO.4114.164.2022 Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łodzi utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Miasta Brzeziny o odmowie przyznania świadczenia pielęgnacyjnego.

Jak wynika z akt sprawy decyzją z dnia 10 marca 2022r. znak: ŚP.4.2022.XVIII.86.ODM10 Burmistrz Miasta Brzeziny, na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 4 i ust. 1a pkt 2 oraz art. 32 ust. 2 ustawy o świadczeniach rodzinnych, odmówił M.K. przyznania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad babką K.P.

Odwołanie od powyższej decyzji złożyła M.K., powołując się na dokonanie przez organ I instancji błędnej wykładni art. 17 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 17 ust. 1a ustawy o świadczeniach rodzinnych. Wskazując na orzecznictwo sądów administracyjnych wyraziła niezadowolenie z wydanej decyzji. Nie zgadzając się z zaskarżonym rozstrzygnięciem wniosła o uchylenie w całości decyzji organu I instancji i przyznanie wnioskowanego świadczenia. Dodała, że to ona wyłącznie zajmuje się babką, musiała zrezygnować z zatrudnienia, ponieważ jej stan wymaga stałej obecności i pomocy osoby trzeciej, natomiast córka babki M.N. nie jest w stanie sprawować faktycznie opieki nad matką. Nie jest osobą niepełnosprawną, ale z uwagi na to, że centrum swego życia przeniosła kilka tysięcy kilometrów od miejsca zamieszkania babki i od około 10 lat przebywa w S., układa swoje życie osobiste i stara się o obywatelstwo S. W związku z tym brak jest możliwości by córka zajęła się matką.