Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 1 grudnia 2022 r., sygn. I SAB/Wr 1090/22

Cudzoziemcy

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: SWSA Dagmara Dominik-Ogińska (sprawozdawca), Sędziowie: SWSA Andrzej Cichoń, SWSA Marta Semiczek, po rozpoznaniu w Wydziale I na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 1 grudnia 2022 r. sprawy ze skargi A. A. na bezczynność Wojewody Dolnośląskiego w przedmiocie zezwolenia na pobyt czasowy i pracę I. stwierdza, że Wojewoda Dolnośląski dopuścił się bezczynności w prowadzonym postępowaniu; II. stwierdza, że bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; III. umarza postępowanie w zakresie zobowiązania organu do załatwienia sprawy; IV. przyznaje od Wojewody Dolnośląskiego na rzecz strony skarżącej sumę pieniężną w kwocie 400 (słownie: czterysta) złotych; V. zasądza od Wojewody Dolnośląskiego na rzecz strony skarżącej kwotę 597 (słownie: pięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

1. Postępowanie przed organem.

1.1. A. A. (dalej: Strona/ Skarżący) złożył do Wojewody Dolnośląskiego (dalej: Wojewoda/ organ) w dniu 24.09.2021 r. wniosek o zezwolenie na pobyt czasowy i pracę wraz ze stosownymi dokumentami.

1.2. Pismem z dnia 28.12.2021 r. Strona wniosła ponaglenie.

1.3. Pismem z dnia 24.06.2022 r. organ wystąpił do Komendy Wojewódzkiej Policji we Wrocławiu, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego Delegatury we Wrocławiu oraz Komendy Nadodrzańskiego Oddziału Straży Granicznej, o przekazanie informacji, czy wjazd i pobyt Strony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stanowi zagrożenie dla obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego.

1.4. Pismem z dnia 22.08.2022 r. organ wezwał Stronę do osobistego stawiennictwa i przedłożenia dokumentów.

1.5. Zawiadomieniem z dnia 05.10.2022 r. pozostawiono wniosek bez rozpoznania.

2. Postępowanie przed Sądem pierwszej instancji.

2.1. W skardze na bezczynność Wojewody wniesionej w dniu 19.08.2022 r. wskazano na naruszenie art. 6, art. 7, art. 8 § 1, art. 10 § 1, art. 12, art. 35 § 1 i § 3, art. 36 § 1 ustawy z 14.06.1960 r. ustawy z dnia 14.06.1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2021 r., poz. 735 ze zm.; dalej: k.p.a.) poprzez rażące naruszenie terminów załatwienia sprawy. Podniesiono, że w sprawie nie może mieć zastosowania art. 100c ust. 1 pkt 1 lit. a) ust. 3 i ust. 4 ustawy z dnia 12 marca 2022 r. o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium państwa (Dz. U) albowiem Skarżący przybył na terytorium RP na długo przed rozpoczęciem konfliktu zbrojnego na Ukrainie (przed 24 lutego 2022 r.). Podniesiono, że sprawa powinna zostać rozpoznana według dwóch stanów prawnych. Pierwszy od dnia złożenia wniosku do dnia wejścia w życie nowelizacji (29 stycznia 2022 r.), a drugi od dnia wejście w życie nowelizacji do dnia złożenia skargi. Wskazano tez na naruszenie art. 2 Konstytucji RP poprzez naruszenie zasady zaufania do państwa, zasady niedziałania prawa wstecz. Wniesiono o: stwierdzenie, że organ dopuścił się bezczynności oraz stwierdzenie, że bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; zobowiązanie organu do wydania decyzji administracyjnej w terminie nie dłuższym niż 30 dni od dnia prawomocności orzeczenia; zasądzenie od organu na podstawie art. 149 § 2 ustawy z dnia 30.08.2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2022 r., poz. 329 ze zm.; dalej: p.p.s.a.), jak również kosztów postępowania sądowego według norm przepisanych.