Wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 grudnia 2022 r., sygn. I SA/Wa 1317/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Magdalena Durzyńska, sędzia WSA Anna Falkiewicz-Kluj, asesor WSA Mateusz Rogala (spr.), , po rozpoznaniu w dniu 8 grudnia 2022 r. na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi S. C. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 1 kwietnia 2022 r. nr DAP-WPK-727-2-8/2021/MGa w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie decyzją z dnia 1 kwietnia 2022 r. nr DAP-WPK-727-2-8/2021/MGa Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, działając na podstawie art. 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2021 r. poz. 735 ze zm., powoływanej dalej jako k.p.a.), umorzył postępowanie w sprawie z wniosku S.C. o stwierdzenie nieważności decyzji Wojewody Świętokrzyskiego z dnia 12 czerwca 2001 r. nr GN.V-7722/4/42/00 w części przekazującej, na podstawie art. 64 ustawy z dnia 13 października 1998 r. - Przepisy wprowadzające ustawy reformujące administrację publiczną (Dz. U. Nr 133, poz. 872 ze zm., powoływanej dalej jako ustawa z dnia 13 października 1998 r.), nieodpłatnie na rzecz Powiatu [...] własność mienia Skarbu Państwa służącego realizacji zadań własnych Powiatu, w skład którego wchodzi nieruchomość położona w [...] przy ul. [...], oznaczona w ewidencji gruntów obręb [...] jako działka nr [...] o powierzchni 2.9809 ha, w części dotyczącej działki aktualnie oznaczonej nr [...] z obrębu [...], a odpowiadającej części działki nr [...].

W uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia organ stwierdził, że wnioskodawca powołał się na prawomocną decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 23 września 2013 r. utrzymującą w mocy decyzję Wojewody Świętokrzyskiego z dnia 27 listopada

2012 r. stwierdzającą, że Zespół Pałacowo-Parkowy w [...], stanowiący część nieruchomości ziemskiej pn. " [...]", ozn. w ewidencji gruntów gminy [...], obręb [...] jako działki nr [...], nie podpadał pod działanie przepisów art. 2 ust. 1 lit. e) dekretu PKWN z dnia 6 września 1944 r. o przeprowadzeniu reformy rolnej. Zdaniem wnioskodawcy, decyzja z dnia 27 listopada 2012 r. ma charakter deklaratywny i stwierdza, że prawo własności przysługiwało przez cały czas pierwotnemu właścicielowi bez konieczności powrotnego przeniesienia tego prawa. Skutkiem tej decyzji jest to, że nieruchomość nigdy nie przeszła z mocy prawa na własność Skarbu Państwa, po bezprawnym przejęciu jej na cele reformy rolnej. Konsekwencją powyższego jest zaś nieważność decyzji z dnia 12 czerwca 2001 r. jako rażąco naruszającej art. 64 w zw. z art. 60 ustawy z dnia 13 października 1998 r., gdyż w sposób ostateczny i prawomocny został wykazany brak tytułu Skarbu Państwa do działek objętych tą decyzją.