Wyrok WSA w Łodzi z dnia 16 grudnia 2022 r., sygn. II SA/Łd 559/22

Dnia 16 grudnia 2022 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Robert Adamczewski Sędziowie: Sędzia WSA Piotr Mikołajczyk Asesor WSA Tomasz Porczyński (spr.) Protokolant: st. asystent sędziego Nina Krzemieniewska-Oleszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 grudnia 2022 roku sprawy ze skargi S. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Łodzi z dnia 14 kwietnia 2022 roku nr SKO.4115.81.2022 w przedmiocie odmowy całkowitego zwolnienia z opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej oddala skargę. ał

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 14 kwietnia 2022 r., nr SKO4115.81.2022 wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn.: Dz.U. z 2021 r. poz. 735 ze zm.) - dalej: k.p.a.; art. 64 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tekst jedn.: Dz.U. z 2021 r. poz. 2268 ze zm.) - dalej: u.p.s.; Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łodzi utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta Łodzi z dnia 2 marca 2022 r., znak WPS.4137.73.9.2022 o odmowie całkowitego zwolnienia S.Z. z ponoszenia opłaty za pobyt ojca w domu pomocy społecznej.

Z dokonanych w sprawie ustaleń faktycznych wynika, że ostateczną decyzją z dnia 24 marca 2021 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Łodzi ustaliło skarżącej opłatę za pobyt ojca - W.G. w Domu Pomocy Społecznej w Ł., przy ul. [...], w wysokości 1.340,73 zł miesięcznie, począwszy od dnia 1 maja 2020 r.

Następnie ostateczną decyzją z dnia 28 kwietnia 2021 r., znak WPS.4137.49.2021.ZWOLN, podjętą na podstawie art. 64 u.p.s., Prezydent Miasta Łodzi częściowo zwolnił skarżącą z ustalonej opłaty do kwoty 600 zł miesięcznie, począwszy od dnia 1 maja 2020 r. do dnia zmiany wysokości opłaty. Z załączonych do skargi akt administracyjnych wynika, że wnosząc o przyznanie przedmiotowej ulgi, skarżąca we wniosku z dnia 5 lutego 2021 r. wskazywała na rażąco naganną postawę ojca wobec niej, jak i wobec jej matki, w tym na nadużywanie alkoholu, zaniedbywanie obowiązków rodzicielskich, jak również niewywiązywanie się z ciążącego na nim obowiązku alimentacyjnego względem dziecka. Ponadto strona wskazywała na ograniczone możliwości finansowe, wynikające z udzielanego wsparcia na rzecz matki. Z uzasadnienia podjętego rozstrzygnięcia wynika, że powyższe okoliczności zostały uwzględnione i stanowiły przesłankę przyznania skarżącej ulgi.