Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 19 grudnia 2022 r., sygn. II SA/Gl 498/22
Gospodarka mieniem
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Rafał Wolnik, Sędziowie Sędzia WSA Wojciech Gapiński (spr.), Asesor WSA Aneta Majowska, Protokolant Monika Rał, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 grudnia 2022 r. sprawy ze skargi Prokuratora Okręgowego w G. na zarządzenie Wojewody Śląskiego z dnia 29 lipca 2015 r. nr 388/15 w przedmiocie warunków udzielenia bonifikat od opłaty z tytułu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa w prawo własności 1. stwierdza nieważność § 2 ust. 5 zaskarżonego zarządzenia, 2. oddala skargę w pozostałej części.
Uzasadnienie
Wojewoda Śląski w dniu 29 lipca 2015 r. wydał zarządzenie nr 388/18 w sprawie określenia warunków udzielania bonifikat od opłaty z tytułu przekształcenia prawa użytkowania wieczystego nieruchomości stanowiących własność Skarbu Państwa w prawo własności oraz wysokości stawek procentowych tych bonifikat (Dziennik Urzędowy Województwa Śląskiego z [...] r. poz. [...] - dalej zarządzenie).
Pismem z dnia 3 grudnia 2020 r. Prokurator Okręgowy w G. złożył do tutejszego Sądu skargę na powyższe zarządzenie Wojewody Śląskiego z dnia 29 lipca 2015 r. nr 388/15. Domagając się stwierdzenia nieważności wspomnianego aktu zarzucił Wojewodzie Śląskiemu naruszenie § 131 ust. 1 w związku z § 143 załącznika do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie "Zasad techniki prawodawczej" (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 283 - dalej rozporządzenie) w związku z art. 7 Konstytucji RP poprzez zaniechanie uzasadnienia projektu zarządzenia, co sprawia, że zaskarżony akt narusza w istotny sposób bezwzględny przepis rangi rozporządzenia, a przez to pozostaje on w sprzeczności z konstytucyjnym nakazem praworządnego działania, co sprawia, że nie są znane w szczególności powody, dla których Wojewoda określił takie, a nie inne warunki udzielania bonifikat i w konsekwencji nie jest możliwa sądowa kontrola legalności zarządzenia w zakresie jego zgodności z ustawowym upoważnieniem, która stanowi jego podstawę prawną.