Postanowienie WSA we Wrocławiu z dnia 18 listopada 2022 r., sygn. II SA/Wr 632/22

Odrzucenie skargi

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Habuda po rozpoznaniu w dniu 18 listopada 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w Wydziale II sprawy ze skargi L. K. w imieniu własnym oraz jako reprezentant grupy mieszkańców Gminy D. na uchwałę Rady Gminy Wisznia Mała z dnia 30 listopada 2020 r., nr VIII/XVI/282/20 w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszarów położonych w miejscowości Biskupice oraz Rogoż - MPZP BISKUPICE III - ROGOŻ CENTRUM postanawia: I. odrzucić skargę; II. zwrócić L. K. uiszczony wpis w kwocie 300 (słownie: trzysta) zł.

Uzasadnienie

L. K. działający w imieniu własnym i jako reprezentant grupy mieszkańców (dalej: skarżący) wniósł skargę na uchwałę Rady Gminy Wisznia Mała z dnia 30 listopada 2020 r., nr VIII/XXVI/282/20 w przedmiocie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszarów położonych w miejscowości Biskupice oraz Rogoż - MPZP BISKUPICE III - ROGOŻ CENTRUM.

W uzasadnieniu skargi skarżący wyjaśnili, że są właścicielami/użytkownikami wieczystymi nieruchomości zlokalizowanych w odległości od kilkuset metrów do kilku kilometrów od granic działki, na której zmiana planu przewiduje możliwość lokowania inwestycji szkodliwych. Zdaniem skarżących, uchwalenie zaskarżonego planu i przyjęte dla działek nr 1/19, 1/18, 1/17 dopuszczalne funkcje diametralnie zmieniają warunki środowiskowe korzystania z prawa własności skarżących. Lokalizacja działek skarżących powoduje, że możliwe jest, aby z okien domów, z ogrodów i terenów rekreacyjnych było widać budynki przemysłowe, dla których plan przewiduje wysokość do 45 m, a wysokość kondygnacji i instalacji technologicznych na 80 m. W ocenie skarżących ustalenia planu bezpośrednio, bardzo negatywnie ingerują w prawo własności należących do nich działek i domów bowiem dozwolone ustaleniami planu inwestycje obniżają walory lokalizacyjne działki, w tym nie tylko jej wartość ekonomiczną, ale również prawo do właściwego, zgodnego z przeznaczeniem, niezakłóconego ponad przeciętną miarę wykonywania prawa własności, przez które rozumieć należy zagrożenie pogorszenia parametrów związanych z ochroną środowiska takich jak zwiększony poziom wibracji, hałasu oraz zanieczyszczenia powietrza. Ponadto wskazano na naruszenia procedury planistycznej oraz naruszenia prawa materialnego przy uchwalaniu zaskarżonej uchwały.