Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 27 października 2022 r., sygn. I SA/Ol 394/22

Podatek od towarów i usług; Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Andrzej Brzuzy Sędziowie sędzia WSA Przemysław Krzykowski (sprawozdawca) asesor WSA Anna Janowska Protokolant referent Weronika Ćwiek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 października 2022 r. sprawy ze skargi L. J. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie z dnia 13 czerwca 2022r., nr 2801-IOV.4103.28.2022 w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące od października 2019 r. do grudnia 2020 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z 13 czerwca 2022r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Olsztynie (dalej jako organ odwoławczy, Dyrektor) utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w P. (dalej jako organ I instancji, Naczelnik) z 18 marca 2022r., którą w stosunku do L. J. (dalej jako strona, podatnik, skarżący) określono zobowiązanie w podatku od towarów i usług za październik 2019 r. oraz od stycznia do września 2020 r., nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za listopad i grudzień 2019 r. oraz umorzono postępowanie podatkowe za miesiące październik- grudzień 2020 r.

Z akt sprawy i uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że Naczelnik wydał decyzję w wyniku przeprowadzonej kontroli podatkowej w zakresie podatku od towarów i usług za okres 01.01.2019 r. - 31.12.2020 r. i postępowania podatkowego za miesiące od października 2019 r. do grudnia 2020 r. Ustalając, że strona prowadząc od 14.01.2016 r. działalność gospodarczą w zakresie konserwacji i naprawy pojazdów samochodowych, z dniem 24.10.2019 r., utraciła prawo do zwolnienia od opodatkowania podatkiem od towarów i usług, wynikające z art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. - Dz.U. z 2021 r. poz. 685 ze zm., dalej jako ustawa o VAT) w brzmieniu obowiązującym w 2019 r. W związku z powyższym organ, opierając się o dane wynikające z wystawionych przez podatnika faktur i paragonów, określił wysokość dostaw i kwot podatku należnego za miesiące od października 2019 r. do grudnia 2020 r. Po analizie przedłożonych przez stronę faktur dokumentujących nabycie towarów, organ stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy VAT, pomniejszył kwotę podatku należnego o kwoty podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących nabycie towarów po utracie prawa do zwolnienia z VAT, wykorzystywanych przez stronę do wykonywania czynności opodatkowanych (części samochodowe, odzież ochronna). W konsekwencji, uwzględniając dokonane ustalenia faktyczne i prawne, organ I instancji dokonał rozliczenia podatku od towarów i usług, tj. określił zobowiązania podatkowe za październik 2019 r., styczeń - wrzesień 2020 r. i nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym do przeniesienia na następny okres rozliczeniowy za listopad i grudzień 2019 r. w wysokości wskazanej w sentencji zaskarżonej decyzji oraz umorzył postępowanie za październik, listopad i grudzień 2020 r.