Wyrok WSA w Kielcach z dnia 13 października 2022 r., sygn. I SA/Ke 228/22

Podatek od towarów i usług

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Magdalena Chraniuk-Stępniak Sędziowie Sędzia WSA Mirosław Surma (spr.) Asesor WSA Magdalena Stępniak Protokolant Starszy inspektor sądowy Celestyna Niedziela po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 października 2022 r. sprawy ze skargi P. O. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za poszczególne okresy 2013 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej ("Dyrektor") decyzją z [...] nr [...] utrzymał w mocy decyzję Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego w K. ("Naczelnik") z [...] nr [...] określającą P. O. w podatku od towarów i usług kwoty zobowiązania podatkowego za I, II, III i IV kwartał 2013 r. oraz kwotę nadwyżki podatku naliczonego nad należnym za IV kwartał 2013 r.

Dyrektor wskazał, że wyrokiem z 9 września 2021 r. sygn. akt I SA/Ke 232/21 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach uchylił decyzję Dyrektora z [...] Wskazał, że w zaskarżonej decyzji błędnie przyjęto daty upływu terminu przedawnienia poszczególnych zobowiązań. Ponadto Wojewódzki Sąd Administracyjny kierując się dyrektywami wyrażonymi w uchwale składu siedmiu sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z 24 maja 2021 r., sygn. akt I FPS 1/21 wskazał, że uzasadnienie decyzji Dyrektora z naruszeniem art. 210 pkt 6 i pkt 4 Ordynacji podatkowej nie wskazuje okoliczności istotnych dla oceny czy powołanie się na art. 70 § 6 pkt 1 Ordynacji podatkowej miało, czy też nie instrumentalny charakter. Sąd podkreślił, że w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji zabrakło ustaleń i argumentacji w zakresie dowodów i chronologii czynności karno-procesowych wykazujących, że w badanej sprawie wszczęcie postępowania karnoskarbowego nie miało jedynie instrumentalnego charakteru, a było uzasadnione w aspekcie popełnienia przez podatnika czynu zabronionego.

Ponownie rozpoznając sprawę Dyrektor wskazał, że uwzględniając powyższe zbadał czy mająca miejsce w przedmiotowej sprawie proceduralna czynność wszczęcia postępowania karnego skarbowego o przestępstwo skarbowe lub wykroczenie skarbowe nie została wykorzystana tylko w celu nierozpoczęcia lub zawieszenia biegu terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych. W tym celu w pierwszej kolejności przeanalizował okoliczności przedmiotowej sprawy, jak również wszelkie podjęte przez organ I instancji w toku kontroli, a następnie wszczętego wskutek jej ustaleń postępowania podatkowego, czynności dowodowe oraz aktywność tego organu.