Wyrok WSA w Krakowie z dnia 21 lipca 2022 r., sygn. III SA/Kr 325/22
Pomoc społeczna
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Tadeusz Kiełkowski (spr.) Sędziowie : SWSA Jakub Makuch ASR WSA Marta Kisielowska po rozpoznaniu w dniu 21 lipca 2022 r. na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym sprawy ze skargi G. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 17 grudnia 2021 r. znak [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego oddala skargę
Uzasadnienie
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Nowym Sączu decyzją z dnia 17 grudnia 2021 r., znak SKO-NP-4115-599/21, działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2021 r., poz. 735), art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz. U. z 2020 r., poz. 111 ze zm.) oraz art. 2, art. 17 ust. 2 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 570), po rozpatrzeniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 17 grudnia 2021 r. odwołania G. R. od decyzji z dnia 3 września 2021 r., znak: [...], wydanej z upoważnienia Wójta Gminy G. przez Zastępcę Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w G. o odmowie przyznania świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej wnioskowanego na J. R. – utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję organu pierwszej instancji.
Powyższa decyzja, która jest przedmiotem skargi, zapadła w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych.
Decyzją z dnia 3 września 2021 r., znak: [...], Zastępca Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w G., działający z upoważnienia Wójta Gminy G., orzekł o odmowie przyznania G. R. świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej wnioskowanego na J. R. W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia organ przytoczył treść art. 17 ustawy o świadczeniach rodzinnych oraz wskazał, iż w dniu 12 lipca 2021 r. wpłynął wniosek G. R. o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w związku ze sprawowaniem opieki nad niepełnosprawną matką J. R. Na podstawie oświadczenia strony ustalono, że G. R. nie podejmuje (rezygnuje) z zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej w celu sprawowania opieki nad niepełnosprawną matką. Na podstawie orzeczenia z dnia 9 czerwca 2021 r. stwierdzono, że osoba niepełnosprawna J. R., dla której osoba ubiegająca się jest synem, legitymuje się orzeczeniem o znacznym stopniu niepełnosprawności, jednak jak wynika z tego orzeczenia nie da się ustalić od kiedy powstała niepełnosprawność J. R.; orzeczenie wydane jest bezterminowo. Do złożonego wniosku o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego dołączone zostało oświadczenie G. R. o osobach spokrewnionych w linii prostej do matki J. R., którymi są: dzieci – G. R. oraz M. R. (pracuje); rodzeństwo – Z. R. (pracuje); rodzice J. R. nie żyją. Dołączone zostało również oświadczenie G. R., w którym oświadczył on jakie czynności wykonuje podczas opieki nad matką J. R. Z wywiadu wynika, że J. R. prowadzi jednoosobowe gospodarstwo domowe. Źródłem dochodu J. R. jest emerytura. W domu zamieszkuje syn J. R. wraz z żoną i córką, prowadzą oni odrębne gospodarstwo domowe. J. R. ma jeszcze jednego syna, który z uwagi na pracę zagraniczną rzadko przebywa w Polsce. G. R. pomaga matce w życiu codziennym. J. R. jest osobą schorowaną, cierpiącą na wiele dolegliwości. Ciężko wykonywać jej podstawowe czynności domowe. Rzadko kiedy wychodzi z domu (tylko do lekarza – głównie wizyty domowe). G. R. zapewnia matce zakupy, pomaga w przygotowaniu posiłku oraz załatwieniu wszelkich spraw urzędowych. J. R. jest osobą kontaktową, sprawną umysłowo. Z opieki syna jest zadowolona, bez jego pomocy nie byłaby w stanie prawidłowo funkcjonować. Potrzeby J. R. są zaspokajane. Organ powołując się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego sygn. K. 38/14 stwierdził, że G. R. nie spełnia warunku zawartego w art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych, który jest jednym z kilku warunków, które należy spełnić łącznie w celu uzyskania prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, ponieważ jak wynika z przedłożonego orzeczenia nie da się ustalić od kiedy powstała niepełnosprawność J. R. G. R. spełnia przesłanki wymienione w art. 17 ust. 1 ustawy o świadczeniach rodzinnych, jednak ustawodawca pozbawił osoby prawa do świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu opieki nad osobą, której niepełnosprawność powstała później niż do 18 roku życia lub w trakcie nauki w szkole lub w szkole wyższej, jednak nie później niż do ukończenia 25 roku życia zgodnie z art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych. Ustawa o świadczeniach rodzinnych nie przewiduje żadnych możliwości niezastosowania tej negatywnej przesłanki. Tym samym nie została spełniona przesłanka zawarta w art. 17 ust. 1b ustawy o świadczeniach rodzinnych warunkująca przyznanie wnioskowanego świadczenia. Zatem należało nie przyznać G. R. prawa do świadczenia pielęgnacyjnego w związku z opieką nad matką J. R.