Wyrok WSA w Łodzi z dnia 2 czerwca 2022 r., sygn. II SA/Łd 1015/21
Planowanie przestrzenne
Dnia 2 czerwca 2022 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział II w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agata Sobieszek-Krzywicka Sędziowie Sędzia WSA Robert Adamczewski (spr.) Asesor WSA Marcin Olejniczak Protokolant Starszy asystent sędziego Jarosław Moraczewski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 2 czerwca 2022 roku sprawy ze skargi A Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w R. na uchwałę Rady Gminy Kobiele Wielkie z dnia 30 grudnia 2002 roku nr III/21/2002 w sprawie uchwalenia ,,Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy Kobiele Wielkie" oddala skargę. dc
Uzasadnienie
II SA/Łd 1015/21
UZASADNIENIE
Rada Gminy K. w dniu 30 grudnia 2002 r. podjęła uchwałę nr III/21/2002 w sprawie uchwalenia "Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Gminy K.".
W skardze na powyższą uchwałę E. Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w R., reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika w osobie radcy prawnego, zarzuciła: sprzeczność z następującymi przepisami prawa materialnego:
1. art. 1 ust. 2 pkt 1 i 5 ustawy z 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (dalej: ustawa o zagospodarowaniu przestrzennym) poprzez nieuwzględnienie przez organ przy podejmowaniu uchwały w sprawie studium w należytym stopniu czynników wprost wyrażonych w ww. przepisach, jak również takich istotnych czynników, jak potrzeby interesu publicznego oraz potrzeby w zakresie rozwoju infrastruktury technicznej, które wiążą się z wymaganiami ładu przestrzennego oraz urbanistyki;
2. art. 6 ust. 4 pkt 3, 4, 5 i 6 ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym poprzez nienadanie przez organ należytej wagi wartościom określonym w art. 6 ust. 4 pkt 4, 5 i 6 ustawa o zagospodarowaniu przestrzennym oraz o nadanie nienależytej (zbyt wysokiej) wagi wartości określonej w art. 6 ust. 4 pkt 3 ustawa o zagospodarowaniu przestrzennym;
3. art. 32 ust. 1 ustawy z 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (dalej: ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym) poprzez zaniechanie dokonania oceny aktualności uchwały w sprawie studium;