Wyrok WSA w Krakowie z dnia 4 marca 2022 r., sygn. II SAB/Kr 1/22

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Joanna Człowiekowska Sędziowie : WSA Jacek Bursa WSA Mirosław Bator (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 4 marca 2022 r. przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej Kraków - Prądnik Biały w Krakowie sprawy ze skargi K. L. i P. L. na bezczynność Prezydenta Miasta Krakowa w przedmiocie przekazania odwołania skargę oddala.

Uzasadnienie

Pismem z dnia 12 listopada 2021 r. K. L. i P. L. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie skargę na bezczynność Prezydenta Miasta K w związku z brakiem nadania biegu odwołaniu z dnia 5 października 2020 r. W uzasadnieniu skarżący wskazali, że pismem z dnia 25 września 2020 roku Dyrektor Wydziału Kształtowania Środowiska działający z upoważnienia Prezydenta Miasta K, nakazał właścicielom nieruchomości składającej się z działki o numerze ewidencyjnym: [...] obręb [...] wykonanie: odsłoniętych otworów o średnicy 60 mm z sączkiem drenarskim na poziomie działek nr [...],[...] i [...] w podmurówce ogrodzenia na granicy działki nr [...] oraz działek jw., obniżenie terenu działki nr [...] do poziomu terenu działek nr [...], [...] i [...] wzdłuż całego ogrodzenia z ww. działkami, przepuszczalnej warstwy na działce nr [...] na całej długości wzdłuż granicy z działkami nr [...],[...] i [...]. W treści pisma z dnia 25 września 2020 roku, organ wskazał przy tym, iż przedmiotowe prace należy wykonać do 31 grudnia 2020 r. Niezastosowanie się do terminu będzie prowadziło do zastosowania do właścicieli działki nr [...] środków egzekucyjnych, o których mowa w ustawie o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. Należy w tym miejscu wskazać, że w piśmie z dnia 25 września 2020 roku, na wstępie wskazano, że stanowi ono efekt wniosku z dnia 16.09.2020 r. sprawie wydania opinii do propozycji przyjętego rozwiązania w związku z decyzją Prezydenta Miasta K z dnia 5.04.2011 r. Co istotne, nie istnieje żaden tryb postępowania, w którym organ administracji publicznej mógłby bez wszczynania postępowania w przedmiocie zmiany własnej decyzji administracyjnej nakładać nowe obowiązki w miejsce obowiązków nałożonych w uprzednio wydanej własnej decyzji administracyjnej lub wydawać opinię aprobującą propozycję kształtu obowiązków zaprezentowaną przez jedną ze stron adresatów nałożonego obowiązku. Pisma z dnia 25 września 2020 roku nie można nawet potraktować, jako postanowienia wydanego na podstawie art. 113 § 1 kKp.a. w przedmiocie wyjaśnienia wątpliwości odnośnie treści własnej decyzji administracyjnej, ponieważ instytucja wyjaśnienia wątpliwości odnośnie treści decyzji nie może służyć nakładaniu nowych lub precyzowaniu nałożonych decyzją administracyjną obowiązków. Wobec powyższego należy stwierdzić, że z uwagi na treść pisma z dnia 25 września 2020 roku, którym organ nałożył na strony konkretne, nowe (bo sformułowane po raz pierwszy) obowiązki wraz z terminem ich wykonania pod rygorem zastosowania egzekucji administracyjnej musi być ono zakwalifikowane, jako decyzja administracyjna. Natomiast odrębną kwestią jest to, że jest to decyzja ułomna, wadliwa i wydana z naruszeniem szeregu norm prawa procesowego i materialnego, co jednak nie jest istotne dla rozpoznania niniejszej skargi. Po otrzymaniu decyzji administracyjnej z dnia 25 września 2020 roku skarżący złożyli w otwartym, czternastodniowym terminie dla złożenia odwołania, pismo z dnia 5 października 2020 roku, w którym wyraźnie wskazali, że nie zgadzają się z treścią rozstrzygnięcia zawartego w piśmie z dnia 25 września 2020 roku, będącym w istocie decyzją administracyjną. Pismem z dnia 14 września 2021 roku zostało wniesione ponaglenie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. w związku z brakiem nadania biegu odwołaniu z dnia 5 października 2020 roku od decyzji administracyjnej, jaką stanowiło pismo Dyrektora Wydziału Kształtowania Środowiska z dnia 25 września 2020 roku. Dnia 5 października 2021 roku Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. dostarczyło postanowienie, w którym to uznało, iż ponaglenie jest nieuzasadnione. Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że rzeczą Prezydenta Miasta K, jako organu administracji publicznej działającego poprzez Wydział Kształtowania Środowiska, było nadanie biegu otrzymanemu odwołaniu i przesłanie go wraz z aktami postępowania do organu II instancji. Tymczasem organ ten pismo skarżących pozostawił bez rozpoznania w aktach sprawy administracyjnej. W konkluzji skarżący wnieśli o stwierdzenie, iż Prezydent Miasta K dopuścił się bezczynności, zobowiązanie Prezydenta Miasta K do rozpatrzenia odwołania z dnia 5 października 2020 roku niezwłocznie, nie później jednak niż w ciągu miesiąca.