Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 grudnia 2021 r., sygn. III SA/Wa 1436/20

Podatek dochodowy od osób prawnych

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Jacek Kaute, Sędziowie sędzia WSA Maciej Kurasz, asesor WSA Agnieszka Sułkowska (sprawozdawca), Protokolant sekretarz sądowy Michał Strzałkowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 13 grudnia 2021 r. sprawy ze skargi A. sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. z dnia [...] maja 2020 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych za 2013 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi w niniejszej sprawie jest decyzja Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w W. (dalej: "Dyrektor" lub "Organ drugiej instancji") z [...] maja 2020 r., w której utrzymano w mocy decyzję Naczelnika [...] Urzędu Celno-Skarbowego w K. (dalej: "Naczelnik" lub "Organ pierwszej instancji") z dnia [...] lipca 2019 r., określającą A. Sp. z o.o. (dalej: "Strona" "Spółka" lub "Skarżąca") kwotę zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych za 2013 r. w wysokości 14.924.068,00 zł.

Jak wynika z akt sprawy, decyzją z dnia [...] lipca 2019 r. Naczelnik określił stronie kwotę zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób prawnych za 2013 r. w wysokości 14.924.068,00 zł.

W odwołaniu od powyższej decyzji strona wniosła o uchylenie decyzji i umorzenie postępowania z uwagi na zastosowanie nieistniejącej metody oszacowania podstawy opodatkowania, która to metoda nie ma nic wspólnego z logiką i doświadczeniem życiowym oraz nie jest oparta o materiał dowodowy.

Zdaniem strony, w treści decyzji przedstawiono dowolną i subiektywną ocenę stanu fatycznego sprawy i na tej podstawie bezpodstawnie podwyższono przychody ze sprzedaży towaru, którego - jak wynika z treści decyzji - spółka nie nabyła (a więc nie mogła nim dysponować), gdyż uznano brak nabycia sprzedanego towaru. Skarżąca złożyła także wnioski dowodowe i sformułowała zarzuty naruszenia przepisów postępowania.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00