Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 2 grudnia 2021 r., sygn. I SA/Po 688/21

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Izabela Kucznerowicz (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Karol Pawlicki Sędzia WSA Barbara Rennert po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 02 grudnia 2021 r. sprawy ze skargi Skarbu Państwa - Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe Nadleśnictwo [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] kwietnia 2021 r. nr [...] w przedmiocie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2017 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Burmistrz [...] decyzją z [...] stycznia 2021 r. określił Państwowemu Gospodarstwu Leśnemu Lasy Państwowe - Nadleśnictwo [...] (dalej: "skarżący") wysokość zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości za 2017 r. na kwotę [...]zł.

Zdaniem organu grunty Nadleśnictwa, ujęte w ewidencji gruntów jako lasy - z uwagi na posadowienie na nich linii energetycznych - zajęte były w 2017 r. na prowadzenie działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę elektroenergetycznego, a tym samym winny być kwalifikowane jako grunty opodatkowane podatkiem od nieruchomości według najwyższych stawek (jako związane z prowadzeniem działalności gospodarczej). W ocenie organu nie budzi wątpliwości, że infrastruktura elektroenergetyczna (linie energetyczne) będąca własnością przedsiębiorstwa energetycznego, służy przedsiębiorstwu energetycznemu do prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie przesyłu energii elektrycznej i m.in. w tym celu zawarte zostały umowy służebności przesyłu z dnia [...] i [...] października oraz [...] listopada 2014 r. Z treści tych umów wynika, że w stosunku do linii elektroenergetycznych posadowionych na gruntach znajdujących się w zarządzie Nadleśnictwa, przedsiębiorca energetyczny wykonuje prace związane z eksploatacją, konserwacją i utrzymaniem linii oraz usuwaniem awarii, a także realizuje wszelkie obowiązki wynikające z przepisów prawa energetycznego. Grunty znajdujące się w zarządzie Nadleśnictwa, sklasyfikowane jako grunty leśne, na których posadowiono linie elektroenergetyczne służą zatem przedsiębiorcy energetycznemu do wykonywania podstawowego przedmiotu jego działalności gospodarczej i są w sposób rzeczywisty zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej. W ocenie organu bez znaczenia pozostaje kwestia wykonywania na przedmiotowych gruntach przez Nadleśnictwo czynności z zakresu działalności leśnej, ponieważ czynności te są w pełni podporządkowane działalności gospodarczej związanej z przesyłem energii elektrycznej i mogą być realizowane jedynie w ograniczonym zakresie, który nie będzie kolidował z niezakłóconym funkcjonowaniem linii energetycznych. Skoro zatem jedynym przejawem aktywności na tych gruntach pozostaje przesył energii, organ uznał, że są one w sposób faktyczny i w całości zdominowane przez działalność gospodarczą, a więc pozostają w rozumieniu ustawy o podatkach i opłatach lokalnych zajęte na prowadzenie działalności gospodarczej. Natomiast zidentyfikowanie faktu zajęcia gruntu leśnego na działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami ustawy o podatkach i opłatach lokalnych decyduje o jego opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości. W uzasadnieniu decyzji zwrócono też uwagę, że w orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego prezentowany jest jednolity pogląd, zgodnie z którym o faktycznym zajęciu gruntu leśnego na działalność gospodarczą, można mówić już wtedy, gdy prowadzona przy jego wykorzystaniu działalność ma charakter dominujący. Z tej okoliczności natomiast wysnuwa się wniosek, zgodnie z którym grunt leśny powinien zostać opodatkowany podatkiem od nieruchomości, gdyż posadowienie na nim linii elektroenergetycznych (ze względu na ich oddziaływanie na otoczenie oraz konieczność zapewnienia przez przedsiębiorcę energetycznego bezpieczeństwa ich eksploatacji) powoduje, że dominującym sposobem wykorzystania tego gruntu pozostaje działalność gospodarcza polegająca na przesyle energii elektrycznej. W ramach prezentowanego stanowiska judykatury bardzo wyraźnie podkreśla się, że nie jest istotnym w kwestii zajęcia gruntu leśnego na działalność gospodarczą wykonywanie na tym gruncie jakiejkolwiek (prowadzonej w ograniczonym zakresie) działalności leśnej. Wskazuje się właśnie w ten sposób, że o wyborze właściwego podatku dla opodatkowania gruntów pod liniami elektroenergetycznymi decydujące znaczenie ma ta działalność wykonywana na gruncie, której przypisać można charakter przeważający.