Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 14 grudnia 2021 r., sygn. II SA/Ol 874/21

Zabezpieczenie społeczne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Sędziowie Sędzia WSA Marzenna Glabas (spr.) Sędzia WSA Piotr Chybicki Protokolant starszy referent Karolina Fogiel po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 grudnia 2021 r. sprawy ze skargi J. O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie świadczenia wychowawczego uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z "[...]" r., nr "[...]", Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję Wojewody (dalej jako: "organ I instancji") z "[...]" r., odmawiającą przyznania J. O. (dalej jako: "skarżąca") prawa do świadczenia wychowawczego na syna H. O., na okres od 1 października 2017 r. do 30 września 2018 r.

W uzasadnieniu Kolegium przytoczyło stan faktyczny i prawny sprawy. Wskazało, że decyzją z "[...]" r. Burmistrz przyznał skarżącej prawo do świadczenia wychowawczego na syna H. O. w kwocie 500 zł, na okres od 1 października 2017 r. do 30 września 2018 r. Następnie Marszałek Województwa (pismem z dnia 16.02.2017 r.) i Wojewoda (pismem z dnia 17.06.2020r.) ustalili, iż w przedmiotowej sprawie mają zastosowanie przepisy o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego. Uwzględniono, że ojciec dziecka - A. O. w okresie od 1 lutego 2009 r. do 31 marca 2019 r. przebywał i pracował w Norwegii. W związku z tym, decyzją z "[...]" r. Burmistrz uchylił w całości swoją decyzję z "[...]" r. i przesłał wniosek do ponownego rozpatrzenia według właściwości Wojewodzie.

Organ I instancji, mając na względzie przebywanie i wykonywanie pracy zawodowej przez A. O. na terenie Norwegii, odbywanie stażu i wykonywanie pracy zawodowej przez skarżącą w Polsce oraz przebywanie dziecka w Polsce, uznał że krajem pierwszeństwa do wypłaty świadczeń w okresie od 1 października 2017 r. do 30 września 2018 r. jest Polska i wniosek podlega rozpatrzeniu w oparciu o kryteria polskiej ustawy z dnia 11 lutego 2016 r. o pomocy państwa w wychowaniu dzieci (Dz. U. z 2018 r. poz. 2134, dalej jako: "u.p.p.w.d."), w brzmieniu sprzed nowelizacji wprowadzonej ustawą z 26 kwietnia 2019 r. (Dz.U. z 2019 r. poz. 924). Organ I instancji wskazał na niespełnienie warunku kryterium dochodowego określonego w art. 5 ust. 3 u.p.p.w.d. Ustalając dochód rodziny organ I instancji wziął pod uwagę: 1) dochód skarżącej za rok bazowy 2016 z tytułu wykonywania pracy 14.806,39 zł (tj. dochód 18.160,96 zł - składki społeczne 1.885,39 zł - składki zdrowotne 1.469,18 zł = 14.806,39 zł - wg informacji z Ministerstwa Finansów), 2) dochód A. O. za rok bazowy 2016 r. z tytułu wykonywania pracy za granicą 48.110,88 zł (wg informacji z Ministerstwa Finansów), 3) wartość kwoty zwrotu z tytułu niewykorzystanej ulgi na dziecko w 2016 r.- 418,45 zł (wg informacji z Ministerstwa Finansów). Wyliczył, że ogółem w 2016 r. rodzina wnioskodawczyni uzyskała dochód w wysokości 63.335,72 zł, miesięczny dochód wyniósł 5.277,98 zł, co w przeliczeniu na członka rodziny daje dochód 1.759,33 zł.