Wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 listopada 2021 r., sygn. IV SA/Wa 1068/21

Administracyjne postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Anna Sękowska Sędziowie Sędzia WSA Grzegorz Rząsa Sędzia WSA Marzena Milewska-Karczewska (spr.) Protokolant sekretarz sądowy Marika Bibrowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 listopada 2021 r. sprawy ze skargi E. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] z dnia [...] czerwca 2021 r., nr [...] w przedmiocie wymierzenia administracyjnej kary pieniężnej 1. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Marszałka Województwa [...] z dnia [...] lutego 2021 r. nr [...] 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [...] na rzecz E. G. kwotę 288 (dwieście osiemdziesiąt osiem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie decyzją z [...] czerwca 2021r., nr [...], Samorządowe Kolegium Odwoławcze w [...] (dalej: Kolegium lub organ odwoławczy) utrzymało w mocy decyzję Marszałka Województwa [...] (dalej: organ I instancji) z [...] lutego 2021r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej za zniszczenie drzew.

Stan sprawy przedstawiał się następująco:

Wspomnianą decyzją z [...] lutego 2021r., organ I instancji wymierzył E. G. administracyjną karę pieniężną za zniszczenie dwóch brzóz rosnących w pasie drogowym drogi publicznej ul. [...] (dz. Nr ew. [...], obr. [...]) w [...] w wysokości 7.200 złotych i jednocześnie odroczył termin uiszczenia 70% tej kary na okres 5 lat od dnia kiedy decyzja stanie się ostateczna a także zobowiązał do wpłaty 30% administracyjnej kary pieniężnej tj. kwoty 2.370 złotych na rachunek bankowy Urzędu Marszałkowskiego Województwa [...].

Od tego rozstrzygnięcia E. G. (dalej także skarżąca) wniosła dowołanie do Kolegium zarzucając, iż decyzja została wydana z naruszeniem art. 77 § 1 w związku z art. 80 k.p.a. poprzez: 1/ bierne oczekiwanie i przyglądanie się pracom przez pracownice Urzędu i próbę przerzucenia całej odpowiedzialności na skarżącą; 2/ nieuzasadnione przypisanie całej odpowiedzialności za stan drzew tylko skarżącej, a zaniechanie ustalenia, co było faktycznym zakresem prac zleconych przez skarżącą wykonawcy; 3/ przyjęcie, że zniszczenie przekracza 50% koron drzew.