Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 25 listopada 2021 r., sygn. I SA/Ol 664/21

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Jolanta Strumiłło (sprawozdawca), Sędziowie sędzia WSA Przemysław Krzykowski, asesor WSA Anna Janowska, Protokolant specjalista Jolanta Piasecka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 listopada 2021r. sprawy ze skargi P. C. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie odmowy ograniczenia poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych za 2021 rok oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie decyzją z "[...]"r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej (dalej jako organ odwoławczy, Dyrektor) utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego (dalej NUS) z dnia "[...]"r. wydaną w sprawie P. C. (dalej Strona, Skarżący) w przedmiocie odmowy ograniczenia poboru należnych w 2021 r. zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych od dochodu uzyskanego ze źródeł przychodów położonych za granicą.

Z akt sprawy i uzasadnienia decyzji wynika, że strona zwróciła się do Naczelnika Urzędu Skarbowego z prośbą o ograniczenie poboru należnych zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w 2021 roku w pełnym zakresie. Wnioskodawca wskazał, że jest marynarzem i w 2021 r. będzie wykonywał pracę najemną na pokładzie statku eksploatowanego w komunikacji międzynarodowej przez przedsiębiorstwo S. Ltd. z faktycznym zarządem w Wielkiej Brytanii. Decyzją z dnia "[...]" r., NUS odmówił ograniczenia poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w 2021 roku od dochodu uzyskanego ze źródeł przychodów położonych za granicą. W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji organ pierwszej instancji wskazał, że w przedmiotowej sprawie nie została uprawdopodobniona przesłanka wykonywania pracy najemnej na pokładzie statku eksploatowanego w transporcie międzynarodowym. Statek F., na którym Skarżący świadczy pracę jest bowiem statkiem wiertniczym. Tym samym, organ pierwszej instancji uznał, iż nie jest możliwe stwierdzenie, że w niniejszym stanie faktycznym ma zastosowanie Konwencja o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarta pomiędzy Polską, a Wielką Brytanią i Irlandią Północną.