Wyrok WSA w Warszawie z dnia 12 października 2021 r., sygn. VI SA/Wa 1849/21

Nadrzędnym celem regulacji artykułu 11 ust. 1 i ust. 3 Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/92/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie oceny skutków wywieranych przez niektóre przedsięwzięcia publiczne i prywatne na środowisko (Dz.U.UE L z dnia 28 stycznia 2012 r.) jest zagwarantowanie możliwie szerokich praw członkom zainteresowanej społeczności. W sytuacji związania organu koncesyjnego rozstrzygnięciem postępowania w sprawie uwarunkowań środowiskowych (art. 86 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko - tekst jedn. Dz. U. z 2021 r., poz. 247 ze zm.) warunkiem minimalnym uznania, że postępowanie faktycznie (w sposób umożliwiający realny wpływ na przebieg, a zwłaszcza wynik postępowania) może być uznane za przeprowadzone "z udziałem społeczeństwa" w rozumieniu art. 33 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. - Prawo geologiczne i górnicze (Dz.U. z 2020 r., poz. 1064 ze zm.) jest zapewnienie podmiotom reprezentującym prawa członków zainteresowanej społeczności procedury odwoławczej w ramach sprawy o uwarunkowaniach środowiskowych przed zakończeniem procedury koncesyjnej. W sytuacji nadania decyzji w sprawie uwarunkowań środowiskowych rygoru natychmiastowej wykonalności w trybie art. 108 k.p.a. droga odwoławcza tego podmiotu jest wręcz iluzoryczna.

Teza urzędowa