Wyrok WSA w Łodzi z dnia 7 lipca 2021 r., sygn. I SA/Łd 238/21

Podatkowe postępowanie; Podatek dochodowy od osób fizycznych

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Łodzi - Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Cezary Koziński (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Agnieszka Krawczyk, Asesor WSA Grzegorz Potiopa, Protokolant: st. asystent sędziego Marta Aftowicz-Korlińska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 lipca 2021 roku sprawy ze skargi K. C. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Ł. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2019 rok 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Ł. na rzecz strony skarżącej kwotę 918 (dziewięćset osiemnaście) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z [...] r. Dyrektor Izby Administracji Skarbowej w Ł. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego Ł.-G. z dnia [...]r. odmawiającą K. C. (dalej: "skarżący", "podatnik") stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2019 w kwocie 30.559 zł.

Z przyjętego przez organy podatkowe stanu faktycznego sprawy wynika, iż skarżący złożył w dniu 20 kwietnia 2020 r. zeznanie podatkowe PIT-37 o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) za rok podatkowy 2019, w którym wykazał dochód ze stosunku pracy w wysokości 364.460,30 zł i podatek należny w kwocie 74.228,00 zł. Następnie, w dniu 20 lipca 2020 r. podatnik złożył wniosek (uzupełniony pismami z dnia 26 sierpnia 2020 r. i 23 września 2020 r.) o zwrot pobranego podatku od zwróconej odprawy emerytalnej w kwocie 46.186,00 zł oraz zwróconego ekwiwalentu za niewykorzystany urlop w kwocie 1.116,00 zł. Organy podatkowe wyjaśniły, iż Sąd Najwyższy wypłacił skarżącemu w 2018 roku - jako Sędziemu Sądu Najwyższego, w związku z przejściem w stan spoczynku - odprawę emerytalną w wysokości 144.332,40 zł brutto (pobrano zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych w kwocie 46.186,00 zł) oraz ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy w wysokości 4.599.50 zł (pobrano zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych w kwocie 1.116,00 zł). W następstwie wejścia w życie ustawy z dnia 21 listopada 2018 r. o zmianie ustawy o Sądzie Najwyższym (Dz.U. z 2018 r., poz. 2507) skarżący powrócił do pełnienia urzędu na poprzednio zajmowanym stanowisku sędziego, a służbę na danym stanowisku ustawodawca uznał za nieprzerwaną. Fakt ten skutkował obowiązkiem zwrotu świadczeń pobranych w związku z przejściem w stan spoczynku. Sposób, tryb, rodzaje oraz termin zwrotu świadczeń określone zostały w rozporządzeniu Ministra Sprawiedliwości z dnia 5 lutego 2019 r. w sprawie świadczeń pobranych w związku z przejściem w stan spoczynku przez sędziów Sądu Najwyższego oraz sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego, którzy powrócili do pełnienia urzędu na poprzednio zajmowanym stanowisku. Wobec powyższego w dniu 22 lutego 2019 r. skarżący zwrócił kwotę 98.146,40 zł tytułem pobranej odprawy emerytalnej (tj. kwotę netto bez uwzględnienia pobranej przez płatnika zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych) oraz kwotę 3.069,55 zł tytułem ekwiwalentu za niewykorzystany urlop wypoczynkowy (tj. kwotę netto bez uwzględnienia pobranej przez płatnika zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych). W dniu 2 września 2020 r. podatnik złożył korektę zeznania podatkowego PIT-37 za 2019 r., w którym osiągnięty dochód pomniejszony został o nienależnie pobrane świadczenia w łącznej kwocie 101.215,95 zł. W złożonej korekcie zeznania podatkowego wykazał nadpłatę podatkową w wysokości 29.319,00 zł.