Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 12 stycznia 2021 r., sygn. II SA/Ol 809/20

Prawo miejscowe

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Glabas Sędziowie Sędzia WSA Adam Matuszak Sędzia WSA Piotr Chybicki (spr.) po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 12 stycznia 2021 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Nidzicy na uchwałę Rady Gminy Janowiec Kościelny z dnia 14 sierpnia 2018 r. nr XXXVI/279/2018 w sprawie zasad usytuowania na terenie Gminy Janowiec Kościelny miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych oddala skargę.

Uzasadnienie

W dniu 14 sierpnia 2018 r. Rada Gminy Janowiec Kościelny (dalej: Rada Gminy lub organ stanowiący gminy) podjęła uchwałę Nr XXXVI/279/2018 w sprawie zasad usytuowania na terenie Gminy Janowiec Kościelny miejsc sprzedaży i podawania napojów alkoholowych. Jako podstawę prawną uchwały podano art. 18 ust. 2 pkt 15, art. 40 ust. 1, art. 41 ust. 1 i art. 42 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r., poz. 994, dalej jako: u.s.g.) oraz art. 12 ust. 3 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2016 r., poz. 487, dalej jako: "ustawa" lub "ustawa o wychowaniu w trzeźwości"). W § 1 ust. 1 tej uchwały Rada Gminy ustaliła zasady usytuowania na terenie gminy punktów sprzedaży napojów alkoholowych stanowiąc, że miejsca sprzedaży napojów alkoholowych nie mogą być usytuowane w odległości mniejszej niż 30 m od obiektów chronionych, tj. szkół wszystkich typów oraz innych placówek oświatowo-wychowawczych oraz kościołów. W § 1 ust. 2 uchwały została zawarta regulacja określająca sposób mierzenia odległości pomiędzy obiektem chronionym a punktem sprzedaży alkoholu.

W skardze wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie Prokurator Prokuratury Rejonowy w Nidzicy (skarżący, prokurator) niósł o stwierdzenie nieważności ww. uchwały w części obejmującej § 1 ust. 1. Prokurator zarzucił, że uchwała w tej części została podjęta z naruszeniem art. 12 ust. 3 w zw. z art. 1 ust. 1 i art. 2 ust. 1 pkt 1, 2 i 4 ustawy o wychowaniu w trzeźwości oraz art. 7 i 94 Konstytucji RP poprzez określenie odległości nie mniejszej niż 30 metrów punktów sprzedaży napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia na miejscu i poza miejscem sprzedaży od obiektów chronionych, co pozostaje w oczywistej i rażącej sprzeczności z celami i zadaniami wskazanymi w ustawie o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi i w rezultacie stanowi przekroczenie granic upoważnienia ustawowego z art. 12 ust. 3 cytowanej ustawy. W ocenie skarżącego, wprawdzie w ustawie o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi ustawodawca nie wskazał liczbowo minimalnych odległości punktów sprzedaży i podawania napojów alkoholowych od tzw. obiektów chronionych, to jednak nie upoważnia to organów gminy do samowolnego i bezkrytycznego określenia tych odległości, w sprzeczności z celem i postawionymi w ustawie zadaniami.