Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 22 grudnia 2020 r., sygn. II SA/Wr 440/20

Budowlane prawo

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Władysław Kulon Sędziowie: Asesor WSA Wojciech Śnieżyński Sędzia WSA Gabriel Węgrzyn (spr.) po rozpoznaniu w Wydziale II na posiedzeniu niejawnym w dniu 22 grudnia 2020 r. sprawy ze skargi T. K. i T. K. na decyzję D. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] lipca 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zmiany decyzji w sprawie danych technicznych dotyczących powierzchni użytkowej I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję organu pierwszej instancji; II. zasądza od D. Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz strony skarżącej kwotę 1014 zł (słownie: jeden tysiąc czternaście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z [...] VII 2020 r. (nr [...]) D. Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego (dalej "DWINB"), po rozpatrzeniu odwołania T. K. i T. K. (dalej "skarżący"), utrzymał w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w powiecie grodzkim J. (dalej "PINB") z [...] I 2018 r. (nr [...]) odmawiającą zmiany decyzji PINB z [...] XI 2017r. (nr [...]) udzielającej pozwolenia na użytkowanie budynku wielorodzinnego [...] przy ul. [...] w J. (działka nr [...], [...]) w zakresie danych technicznych dotyczących powierzchni użytkowej mieszkań.

Jak wynika z uzasadnienia powyższej decyzji, decyzja została wydana na skutek wniosku skarżących z [...] XI 2017 r. o zmianę w trybie art. 155 kpa ostatecznej decyzji PINB z [...] XI 2017 r. (nr [...]) w przedmiocie pozwolenia na użytkowanie budynku wielorodzinnego w zakresie wskazanej tam powierzchni użytkowej mieszkań. Zdaniem wnioskodawców w decyzji udzielającej pozwolenia na użytkowanie wskazano błędną ogólną powierzchnię użytkową mieszkań - 867,01 m2, która nie uwzględnia powierzchni antresoli mieszkań na najwyższym piętrze, przy czym prawidłowa powierzchnia wynosi 923,43m2 (wraz z antresolami) i w tym zakresie uzasadniona jest zmiana. DWINB zasygnalizował przy tym, że sprawa na etapie odwoławczym jest rozstrzygana po raz drugi, albowiem pierwotna decyzja z [...] IV 2018 r. (nr [...]) utrzymująca w mocy decyzję PINB, odmawiającą zmiany pozwolenia na użytkowanie, została uchylona w postępowaniu sądowoadministracyjnym. Wprawdzie tutejszy Sąd wyrokiem z 21 VIII 2018 r. (sygn. akt II SA/Wr 427/18) oddalił skargę na decyzję, jednak Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 24 II 2020 r. (sygn. akt II OSK 3795/18) uchylił wyrok Sądu I instancji oraz decyzję odwoławczą DWINB z [...] IV 2018 r. (nr [...]). DWINB zaznaczył przy tym, że Naczelny Sąd Administracyjny nie podzielił poglądu, jakoby tryb z art. 155 kpa nie mógł znaleźć w okolicznościach sprawy zastosowania, nakazując w ostateczności, by DWINB przeprowadził merytoryczną ocenę wniosku skarżących. W konsekwencji DWINB dokonał takiej analizy, na skutek której podzielił pogląd zawarty w decyzji PINB odmawiającej zmiany pozwolenia na użytkowanie. DWINB podkreślił, że w świetle obowiązujących przepisów nie ma podstaw do zaliczenia powierzchni antresoli do powierzchni użytkowej mieszkania. Powołał się przy tym na art. 2 ust. 1 pkt 7 ustawy z 21 VI 2001 r. o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie Kodeksu cywilnego (Dz.U. z 2020 r., poz. 611) - dalej jako "UOPL", który jednoznacznie stanowi, że za powierzchnię użytkową nie uznaje się m.in. powierzchni antresoli. Także według Polskiej Normy PN-ISO 9836:1997 powierzchnia użytkowa jest to część powierzchni kondygnacji netto, która odpowiada celom i przeznaczeniu budynku. Nadto DWINB odwołał się do definicji legalnych "antresoli" oraz "kondygnacji" z § 3 pkt 16 i 19 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 IV 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz.U. z 2019 r. poz. 1065) - dalej: "RWT". Wyjaśnił, że z definicji tych wynika jednoznacznie, że antresola nie jest kondygnacją i stanowi część lokalu mieszkalnego. DWINB stwierdził także, że brak jest podstaw do zmiany rzeczonej decyzji w zakresie wskazanym we wniosku tj. o powierzchnię antresoli 56,42m2, gdyż wskazana powierzchnia nie jest tożsama z podaną w dokumentacji dołączonej do wniosku o pozwolenie na użytkowanie (47,29 m2). Zmiana decyzji ostatecznej w trybie art. 155 kpa może być dokonana tylko w granicach stanu faktycznego sprawy "pierwotnej" w oparciu o materiał dowodowy zgromadzony do tej pory. Postępowanie prowadzone w tym trybie nie jest więc kolejną (trzecią) instancją administracyjną i nie może służyć weryfikacji ustaleń czy też prawidłowości wykładni i subsumcji przepisów zastosowanych przy wydaniu decyzji ostatecznej. W końcowej części DWINB zaznaczył, że powołane przez skarżących poglądy wskazujące na uwzględnianie antresoli w powierzchni użytkowej mieszkania obliczonej dla celów podatkowych nie ma znaczenia w rozstrzyganej sprawie. DWINB powołał się przy tym na wiążącą ocenę w tej kwestii wyrażoną w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00