Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 11 grudnia 2020 r., sygn. I SA/Po 550/20

Podatek dochodowy od osób fizycznych; Podatkowe postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Waldemar Inerowicz Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Nikodem (spr.) Sędzia WSA Karol Pawlicki po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 11 grudnia 2020 r. sprawy ze skargi M.U. na decyzję Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w [...] z dnia [...] lipca 2020 r., nr [...] w przedmiocie odmowy ograniczenia poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w 2020 roku oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Administracji Skarbowej decyzją z [...].07.2020 r. utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w O. z [...].03.2020 r. odmawiającą M. U. ograniczenia poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w 2020 r.

Podejmując powyższe rozstrzygnięcie organ wziął pod uwagę następujące ustalenia.

M. U. wnioskiem z [...].02.2020 r., uzupełnionym pismem z [...].02.2020 r., działając przez pełnomocnika, zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego w O. o ograniczenie poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych w 2020 r.

Uzasadniając wniosek podniósł, że jest marynarzem i w 2020 r. będzie wykonywał pracę najemną na pokładzie statków eksploatowanych w komunikacji międzynarodowej przez przedsiębiorstwo z faktycznym zarządem w N. . Statki, na których będzie wykonywał pracę będą podnosiły banderę NIS / inna zagraniczna. Powołując się na art. 14 ust. 3, art. 22 ust. 1b i 1d Konwencji między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem N. w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatku od dochodu sporządzonej w W. w dniu 9 września 2009 r. (Dz. U. z 2010 r. nr 134, poz. 899, zwanej dalej Konwencją) wraz z Protokołem między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem N. w sprawie unikania podwójnego opodatkowania w zakresie podatków od dochodu sporządzonym w W. w dniu 9 września 2009 r., podpisanym w O. w dniu 5 lipca 2012 r., obowiązującym od dnia 1 stycznia 2014 r. stwierdził, że zasadą jest opodatkowanie dochodu marynarzy uzyskanego z pracy na statkach podnoszących banderę n. i eksploatowanych przez n. przedsiębiorstwo. Z opodatkowania zwalnia się jednak osoby wykonujące pracę na statkach zarejestrowanych w NIS, osoby wykonujące pracę na statkach nie podnoszących bandery n. osoby wykonujące pracę dla zagranicznych przedsiębiorców prowadzących działalność na pokładzie danego statku. Natomiast w zakresie opodatkowania dochodu z pracy na N. Szelfie Kontynentalnym stosuje się The Petroleum Taxation Act, który przewiduje opodatkowanie dochodu marynarza w N. i. Dochód z NIS oraz statków podnoszących inne bandery, eksploatowanych w komunikacji międzynarodowej przez n. przedsiębiorstwo podlega opodatkowaniu w Polsce, natomiast dochód z pracy na statkach zarejestrowanych w N. oraz eksploatowanych na N. Szelfie Kontynentalnym podlega opodatkowaniu w N. . W myśl ustawodawstwa podatkowego N. wynagrodzenie marynarza mającego miejsce zamieszkania w Polsce i wykonującego pracę na statku zarejestrowanym w N. Międzynarodowym Rejestrze Statków (NIS) oraz na pokładzie statków podnoszących inne zagraniczne bandery będzie podlegało opodatkowaniu w Polsce ( z uwagi na zwolnienie ich z opodatkowania w N. ), ale do rozliczenia tych dochodów w Polsce będzie stosowana niekorzystna metoda proporcjonalnego zaliczenia (odliczenia podatku zapłaconego za granicą). Zgodnie z tą metodą podatnik osiągający dochody z pracy za granicą ma obowiązek wykazać łącznie dochody (zarówno krajowe, jak i zagraniczne) w zeznaniu rocznym, a od podatku dochodowego obliczonego według skali podatkowej ma prawo odliczyć podatek zapłacony za granicą. Odliczenie to możliwe jest tylko do wysokości podatku przypadającego proporcjonalnie na dochód uzyskany w obcym państwie. W ocenie podatnika, w myśl tych przepisów, jego obowiązek podatkowy przenosi się do Polski, a w stosunku do uzyskiwanych przez niego dochodów zastosowanie znajdzie metoda proporcjonalnego odliczenia. W związku z tym, zdaniem strony, stosownie do art. 27g ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1387 ze zm., zwanej dalej u.p.d.o.f.) przysługuje mu prawo do skorzystania z ulgi abolicyjnej. Skarżący jest stale zatrudniony przez armatora z faktycznym zarządem w N. , wobec czego jest zobowiązany uiszczać zaliczki na podatek dochodowy w Polsce. Jednak wraz ze złożeniem zeznania podatkowego za 2020 r. będzie uprawniony do skorzystania ze wspomnianej ulgi abolicyjnej, co skutkowało będzie zwrotem nadpłaconego podatku. Dlatego wpłacanie zaliczek do Urzędu Skarbowego jest bezcelowe z uwagi na ich zwrot po złożeniu zeznania podatkowego. Zaliczki byłyby niewspółmiernie wysokie w stosunku do podatku należnego od przewidywanego na dany rok dochodu. We wskazanym okresie skarżący nie będzie uzyskiwał dochodów w Polsce opodatkowanych na zasadach ogólnych. Skarżący powołał się na Konwencję, u.p.d.o.f., Ordynację podatkową, orzecznictwo sądowoadministracyjne oraz interpretację ogólną Ministra Rozwoju i Finansów w sprawie stosowania ulgi, o której mowa w art. 27 g ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 1387 ze zm.) w stosunku do marynarzy, mających miejsce zamieszkania w Polsce, uzyskujących dochody z tytułu pracy najemnej na pokładach statków morskich eksploatowanych w transporcie międzynarodowym w rozumieniu umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.