Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 10 grudnia 2020 r., sygn. II SA/Ol 819/20

Przed wydaniem decyzji o zatrzymaniu prawa jazdy starosta musi brać pod uwagę nie tylko informacje z policji. Powinien również samodzielnie ocenić przedstawione przez kierującego pojazdem dowody, że dopuścił się naruszenia, działając w stanie wyższej konieczności.

Gazeta Samorządu i Administracji nr 3/2021

Dnia 10 grudnia 2020 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodnicząca sędzia WSA Bogusław Jażdżyk Sędziowie sędzia WSA Marzenna Glabas (spr.) sędzia WSA Ewa Osipuk po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 10 grudnia 2020 roku na posiedzeniu niejawnym sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie zatrzymania prawa jazdy uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji.

Uzasadnienie

Decyzją z "[...]" r. Naczelnik Wydziału Komunikacji i Transportu w Starostwie Powiatowym, działając z upoważnienia Starosty (dalej jako: "organ I instancji"), na podstawie art. 102 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 o kierujących pojazdami (Dz. U. z 2019r. poz. 341, dalej jako: "u.k.p.") orzekł o zatrzymaniu prawa jazdy L. S (dalej jako: "uczestnik") kategorii B numer "[...]" na okres trzech miesięcy od dnia 14 czerwca 2020 r. do dnia 14 września 2020 r. włącznie, w związku z przekroczeniem dopuszczalnej prędkości o więcej niż 50 km/h w obszarze zabudowanym. Na podstawie art. 102 ust. 1c u.k.p. decyzji nadano rygor natychmiastowej wykonalności.

W uzasadnieniu organ I instancji wyjaśnił, że 16 czerwca 2020 r. wpłynęło zawiadomienie z Komendy Powiatowej Policji nr "[...]", informujące o przekroczeniu przez uczestnika, w dniu 14 czerwca 2020 r. w miejscowości D., dozwolonej prędkości o więcej niż 50 km/h w terenie zabudowanym, t.j. o 63 km/h. Wraz z zawiadomieniem zostało przekazane prawo jazdy uczestnika. Pismem z 22 czerwca 2020 r. uczestnik wniósł o odstąpienie od wydania decyzji o zatrzymaniu prawa jazdy. Usprawiedliwiał, że do naruszenia doszło w związku z koniecznością udzielenia nagłej i pilnej pomocy weterynaryjnej zwierzęciu (krowie), której stan po ocieleniu zagrażał bezpośrednio życiu zwierzęcia. Organ I instancji stwierdził, że zgodnie z art. 102 ust. 1 pkt 4 u.k.p. - starosta wydaje decyzję administracyjną o zatrzymaniu prawa jazdy, w przypadku gdy kierujący pojazdem przekroczył dopuszczalną prędkość o więcej niż 50km/h na obszarze zabudowanym. Przepis ten ma charakter obligatoryjny i nakłada na starostę obowiązek jego zastosowania. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 marca 2015 r. o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2015 r. poz. 541) podstawą wydania decyzji, o której mowa w art. 102 ust. 1 pkt 4 u.k.p., jest informacja podmiotu, który ujawnił popełnienie naruszenia, o którym mowa w art. 135 ust. 1 pkt 1a ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. - Prawo o ruchu drogowym. Organ I instancji wskazał, że z zawiadomieniem o przekroczeniu prędkości Policja nie przekazała informacji o uznaniu popełnionego czynu przekroczenia prędkości jako zaistniałego w okolicznościach określonych art. 135 ust. 1aa ustawy Prawo o ruchu drogowym. Organ prowadzący postępowanie administracyjne w przedmiocie zatrzymania prawa jazdy nie może ingerować w decyzje podjęte na drodze przez Policjantów. Jeżeli podmiot ujawniający przekroczenie prędkości przekazałby informacje o zastosowaniu przepisu art. 135 ust. 1aa ustawy Prawo o ruchu drogowym, byłoby to uzasadnioną przesłanką do zastosowania przepisu art. 102 ust. 1aa u.k.p. Uznanie wniosku o niewydanie decyzji w przedmiocie zatrzymania prawa jazdy spowodowałoby podważenie decyzji podjętych przez funkcjonariuszy Policji wykonujących czynności na miejscu zdarzenia. Dlatego nie uwzględniono wniosku uczestnika.