Wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 listopada 2020 r., sygn. VII SA/Wa 965/20

Drogi publiczne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Janeczko, , Sędzia WSA Monika Kramek (spr.), Sędzia WSA Grzegorz Rudnicki, , po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 9 listopada 2020 r. sprawy ze skargi [...] sp. z o.o. z siedzibą w [...] na czynność Prezydenta Miasta [...] z dnia [...] marca 2020 r. znak [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia uprawnienia do zwrotu części opłaty za wydanie karty pojazdu I. stwierdza bezskuteczność zaskarżonej czynności, II. stwierdza uprawnienie [...] sp. z o.o. z siedzibą w [...] do zwrotu opłaty za wydanie karty pojazdu marki [...] o nr rej. [...] w kwocie 425 zł (czterysta dwadzieścia pięć złotych), III. zasądza od Prezydenta Miasta [...] na rzecz [...] sp. z o.o. z siedzibą w [...] kwotę 597 zł (pięćset dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

[...] Sp. z o.o. z siedzibą w [...] (dalej: skarżąca, spółka) jako następca prawny [...] Sp. z o.o. wnioskiem z dnia [...]lutego 2020 r. skierowanym do Prezydenta [...] wystąpiła o stwierdzenie uprawnienia do zwrotu kwoty 425 zł stanowiącej część wniesionej opłaty za wydanie karty pojazdu nr [...] dla pojazdu marki [...]o nr rej. [...]. Uzasadniając powyższe żądanie spółka wskazała, że wyrokiem z 17 stycznia 2006 r. sygn. U 6/04, OTK-A 2006/1/3 Trybunał Konstytucyjny orzekł, że § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu (Dz.U. z 2003 r. Nr 137, poz. 1310 dalej: rozporządzenie Ministra Infrastruktury) jest niezgodny z art. 77 ust. 4 pkt 2 i ust. 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 - dalej: p.r.d.), oraz art. 92 ust. 1 i art. 217 Konstytucji RP.

Zdaniem skarżącej dokonane przepisami wskazanego rozporządzenia podwyższenie opłaty za wydanie karty pojazdu ponad faktyczne koszty jej wytworzenia stanowiło nową daninę publiczną, co naruszało art. 217 Konstytucji RP, zgodnie z którym tego rodzaju daniny mogą być nakładane tylko na podstawie ustawy, a nie aktów podustawowych. Ponieważ poprzednik prawny spółki uiścił na rzecz Urzędu [...] kwotę 500 zł tytułem opłaty za wydanie karty pojazdu dla ww. pojazdu, to jest powyżej faktycznego kosztu wytworzenia tejże karty, spółka uznała, że organ pobrał tę opłatę bez stosownej podstawy prawnej.