Wyrok WSA w Warszawie z dnia 13 listopada 2020 r., sygn. VI SA/Wa 880/20

Uprawnienia do wykonywania zawodu; Administracyjne postępowanie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Sałek (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Agnieszka Łąpieś-Rosińska Sędzia WSA Magdalena Maliszewska po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 13 listopada 2020 r. sprawy ze skargi W. S. na decyzję Ministra Sprawiedliwości z dnia [...] lutego 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy ustanowienia biegłym sądowym oddala skargę

Uzasadnienie

W. S. (dalej również jako "skarżący") wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na decyzję Ministra Sprawiedliwości (dalej także jako "organ odwoławczy" lub "organ II instancji") z dnia [...] lutego 2020 r. nr [...].

Podstawę prawną zaskarżonej decyzji stanowił art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz. U. z 2020 r. poz. 256, dalej "k.p.a.") w związku z § 12 ust. 1 pkt 3 i 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie biegłych sądowych (Dz. U. Nr 15, poz. 133).

Zaskarżoną decyzją Minister Sprawiedliwości utrzymał w mocy decyzję Prezesa Sądu Okręgowego w [...] (dalej też jako "organ I instancji" bądź "Prezes Sądu") z dnia [...] grudnia 2019 r. numer [...] odmawiającą uwzględnienia wniosku skarżącego o ustanowienie go biegłym sądowym w zakresie budownictwa (konstrukcje żelbetowe, stalowe, budowa dróg i mostów). W ocenie organu I instancji skarżący, po pierwsze, nie dawał rękojmi należytego wykonywania obowiązków biegłego. Podstawą faktyczną decyzji w tym zakresie było uznanie postawy skarżącego za emocjonalną i podważającą zaufanie Prezesa Sądu Okręgowego w [...]. Prezes Sądu Okręgowego w [...] wskazał tu na treść pism skierowanych do niego przez skarżącego w toku postępowania o ustanowienie go biegłym sądowym. W ocenie Prezesa Sądu treść tych pism zawierała sformułowania i uwagi nieprzystające i daleko odbiegające od postawy, którą kandydat a następnie biegły sądowy winien się charakteryzować. Prezes ocenił negatywnie przyjętą przez wnioskodawcę formę przedstawienia argumentów, jako emocjonalną i nierzeczową, a przez to nieprofesjonalną. Nadto Prezes Sądu uznał, że skarżący nie udokumentował posiadania teoretycznych i praktycznych wiadomości specjalnych w zakresie budowy dróg i mostów.