Wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 listopada 2020 r., sygn. II SA/Wa 239/20

Ubezpieczenie społeczne

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Kwiecińska (spr.), Sędzia WSA Iwona Maciejuk, Asesor WSA Karolina Kisielewicz, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 20 listopada 2020 r. sprawy ze skargi M. C. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] listopada 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku uchyla zaskarżoną decyzję

Uzasadnienie

Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych wydał w dniu [...] listopada 2019 r. decyzję nr [...], mocą której na podstawie art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1270 ze zm.), odmówił przyznania M. C. renty z tytułu niezdolności do pracy w drodze wyjątku

Prezes ZUS stwierdził, że przyznanie renty z tytułu niezdolności do pracy w drodze wyjątku na podstawie art. 83 ustawy jest możliwe, gdy spełnione są następujące przesłanki:

- wnioskodawca jest lub był osobą ubezpieczoną w rozumieniu ustawy emerytalnej lub jest członkiem rodziny pozostałym po ubezpieczonym,

- nie spełnia warunków ustawowych do uzyskania świadczenia wskutek szczególnych okoliczności,

- nie może podjąć pracy lub innej działalności objętej ubezpieczeniami społecznymi z uwagi na całkowitą niezdolność do pracy lub wiek,

- nie posiada niezbędnych środków utrzymania.

Wspomniane warunki muszą być spełnione łącznie, a niespełnienie nawet jednego z nich wyklucza możliwość przyznania świadczenia w drodze wyjątku.

Z dokumentacji zawartej w aktach rentowych wynika, że na przestrzeni 37 lat życia, tj. do dnia powstania całkowitej niezdolności do pracy strona udokumentowała 10 lat 5 miesięcy i 4 dni łącznych okresów składkowych i nieskładkowych.

Zarówno w 10-leciu przypadającym przed dniem powstania niezdolności do pracy, jak i w 10-leciu przypadającym przed dniem zgłoszenia wniosku o rentę z tytułu niezdolności do pracy w trybie zwykłym, zamiast 5 lat okresów składkowych i nieskładkowych wymaganych do przyznania świadczenia w trybie zwykłym - udokumentowano 3 lata, 6 miesięcy i 22 dni tych okresów.