Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 21 października 2020 r., sygn. I SA/Wr 355/20

Podatek dochodowy od osób fizycznych

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Przewodniczący, Sędziowie Sędziowie, Sędzia WSA Dagmara Dominik - Ogińska Sędzia WSA Barbara Ciołek (sprawozdawca), Sędzia WSA Jadwiga Danuta Mróz Sędzia NSA Anna Moskała, Sędzia WSA Katarzyna Radom (sprawozdawca) Sędzia WSA Tomasz Świetlikowski, , Protokolant: Starszy specjalista Paulina Wódka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 października 2020 r. w Wydziale I sprawy ze skargi M. S. na interpretację indywidualną Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia [...] maja 2020 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych: I. uchyla zaskarżoną interpretację indywidualną w całości, II. zasądza od Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej na rzecz skarżącego M. S. kwotę 200 zł (dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Przedmiotem skargi jest interpretacja indywidualna Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej uznająca za nieprawidłowe stanowisko skarżącego M. S. w przedmiocie wykładni przepisów ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2019 r., poz. 1387 ze zm., dalej u.p.d.o.f.) dotyczących prawa do skorzystania w 2018 i 2019 r. z ulgi podatkowej jako osoba samotnie wychowująca dziecko.

Jak wynikało z akt sprawy skarżący we wniosku o udzielnie interpretacji indywidualnej, w opisie stanu faktycznego, podał, że 17 czerwca 2016 r. właściwy sąd orzekł o rozwiązaniu jego małżeństwa przez rozwód bez orzekania o winie. Orzeczenie stało się prawomocne 9 lipca 2016 r. W kwestii opieki nad małoletnim synem (urodzonym w 2008 r.) sąd powierzył obojgu rodzicom wykonywanie pełni władzy rodzicielskiej. W tym zakresie uwzględnione zostało pisemne porozumienie byłych małżonków z 13 czerwca 2016 r. ustanawiające opiekę naprzemienną nad dzieckiem w okresach tygodniowych oraz obopólne ponoszenie kosztów jego utrzymania. Zgodnie z treścią porozumienia w 2018 r. i 2019 r. syn zamieszkiwał naprzemiennie, przez tydzień (od poniedziałku do niedzieli) z matką, a kolejny tydzień (od poniedziałku do niedzieli) z ojcem, natomiast adresem zameldowania dziecka był adres zameldowania matki. W czasie gdy dziecko mieszkało u skarżącego wykonywał on pełną władzę rodzicielską troszcząc się o syna, zapewniając mu rozwój fizyczny, intelektualny, zabezpieczając potrzeby bytowe, zdrowotne i edukacyjne, dostarczając niezbędnych dóbr materialnych, ponosił wydatki związane z wypoczynkiem, wspierał w realizacji jego hobby. W tym też czasie pomagał synowi w odrabianiu lekcji, dbał o przygotowanie do szkoły, odwoził do szkoły, na treningi piłkarskie (które opłacał), przygotowywał wyżywienie, kupował dobra materialne (odzież, materiały edukacyjne, zabawki itp.), organizował czas wolny (wyjazdy do kina, na basen, wycieczki plenerowe i wakacje), dbał o zdrowie syna poprzez regularne wizyty lekarskie (w tym obejmujące obowiązkowe szczepienia) oraz zakup niezbędnych środków higienicznych. Analogiczną pieczę nad dzieckiem sprawowała była małżonka w czasie gdy małoletni syn zamieszkiwał u niej. W 2018 r. i 2019 r. w czasie zamieszkiwania z synem skarżący, na podstawie orzeczenia rozwodu oraz rodzicielskiego planu wychowawczego, samotnie go wychowywał (bez udziału drugiego rodzica). W tym czasie skarżący był stanu cywilnego, o którym mowa w art. 6 ust. 4 u.p.d.o.f., tj. rozwodnikiem i ten stan nie uległ zmianie.